________________
૧૩૬
જીવાજીવા ય મા અ, પુણ્` પાત્રાસવા તહા । સવરા નિજ્જરા માખેા, સતેએ તિહુઆ નવ ।૧૪।
જીવ, ધર્માસ્તિકાયાદિ અજીવ, જીવ–કના સ‘શ્લેષ રૂપ બંધ, શુભ પ્રકૃતિ રૂપ શાતા વગેરે રૂપપુણ્ય, અશુભ પ્રકૃતિ રૂપ મિથ્યાત્વાદિ રૂપ, પાપ કર્મના ગ્રહણમાં હેતુ રૂપ હિંસાદિ રૂપ આશ્રય, મહાવ્રત આર્ત્તિથી આશ્રયનિરાધ રૂપ સ'વર, વિપાકથી કે તપથી કાઁના નાશ રૂપ નિર્જરા, સકલ કમાય રૂપ માક્ષ–એમ આ નવ ભાવે। સત્ય-તત્ત્વ રૂપ છે. અર્થાત્ આ નવ તરવા કહેવાય છે. ૧૪ તઆિણું તુ ભાષા, સમ્ભાવે ઉષએસણું' ભાવેણુ સ ંતસ, સંમત્ત તિ વિઞહિમ' ।૧૫।
આ જીવાદિ નવ તત્ત્વાને સત્ય રૂપે સતુ છે—એમ કહેનાર, ગુરૂ વગેરેના ઉપદેશને અંતઃકરણથી તહત્તિ કરી સ્વીકારનાર પ્રાણીને સમ્યક્ત્વમાહનીય ક્ષય વગેરેથી જન્ય આત્મપરિણામ રૂપ સમકિત અર્થાત્ જીવાદિ પદાર્થની શ્રદ્ધા રૂપ સમકિત હાય છે, એમ શ્રી જિનેશ્વરાએ કહ્યું છે. ૧૫ નિસગ્ગુવએસઈ, આણાઇ સુત્ત-ખીઅઇમેવ । અભિગમવિત્થારઇ, કિઆિસંખેવધમ્મા ૧૬૬
નિસરૂચિ=સ્વભાવથી તત્ત્વાભિલાષ રૂપ રૂચિવાળું સમ્યફૂલ, ઉપદેશરૂચિ=ગુરૂ વગેરેના કથન રૂપ ઉપદેશજન્મ રૂચિવાળું સમ્યક્ત્વ, આારૂચિસવવચન રૂપ આજ્ઞાથી જન્ય રૂચિવાળુ` સમ્યક્ત્વ, સૂત્રરૂચિ=આગમ
