________________
૬ મહાચાર કથા અઝયણું
દશવૈકાલિક બુદ્ધ-જ્ઞાની પુરુષ વિભૂષા વૃતિવાળા મનને બહુલ-ઘેરા કર્મ બંધને હેતુ માને છે. માટે સુક્ષ્મ જીવોના રક્ષક સાધુઓ તેને મનથી પણ સેવતા નથી. ૬૭ ખવંતિ અખાણુમમેહદસિણ,
તને યા સંજમ અજવે ગુણે ધુણંતિ પાવાઈ પુરેકડાઈ,
નવાઈ પાવાઈ ન તે કરતિ ૫ ૬૮ છે અમહદશી આત્માઓ, તપમાં, સંયમમાં, આર્જવતાં વગેરે ગુણમાં રકત આત્માઓ પૂર્વકૃત પાપને ખપાવે છે. અને નવાં પાપોન કરતા નથી. ૬૮ સવસંતા અમમાં અકિંચણું,
સવિજવિજાગવા જસંસિણે ઉઉપસને વિમલે વ ચંદિમા, સિદ્ધિ વિનાણા ઉતિ તાઇણા ૬૯
છે ત્તિ બેમિ છે સદા ઉપશાંત, મમતા વિનાના અકિંચન પરલોકા૫કારિણી વિદ્યાને વરેલા, યશવી, શરદઋતુના નિર્મલ ચંદ્ર જેવા કર્મમળથી વિશુદ્ધ સિદ્ધિગતિને પામે છે, અથવા ઉચ્ચ કોટિના વિમાનમાં ગતિ કરે છે. (એમ હું કહું છું) ૬૯
| ઇતિ મહાચાર કથા અન્ઝયણું !
(૭૯).
