________________
૬ મહાચાર કથા અન્ઝયણું
દશવૈકાલિક
કરવાથી નીચે પ્રમાણે અનાચર થાય છે, અને મિથ્યાત્વ-અજ્ઞાનની પ્રાપ્તિ થાય છે. પ૭ વિવરી બંભચેરસ્ટ, પાણણું ચ વહે વહે વણીમગપહિંગ્યાએ, પડિકેહે અગારિણું છે ૫૮
ગૃહસ્થના ઘેર બેસવાથી બ્રહ્મચર્ય પાળવામાં વિપત્તિ જન્મે છે. પ્રાણીઓનો વધ થવાથી સંયમ હણાય છે, બીજે ભિક્ષુ માંગવા આવ્યો હોય તે તે દુભાય છે, તથા ગૃહસ્થના ક્રોધનું નિમિત્ત બને છે. ૫૮
અગુત્તી બંભરન્સ, ઇથીએ વા વિ સંકણું કુસલ વઢણું ઠાણું, દૂરએ પરિવજએ ૫૯ છે
ગૃહસ્થના ઘેર બેસવાથી, બ્રહ્મચર્ય યથાર્થ સચવાતું નથી અને ગૃહસ્થત્રી સાથેના પરિચયથી અન્યને શંકાનું કારણ થાય છે. માટે કુશીલ વધારનાર સ્થાનને મુનિ દુરથી જ છોડે ગૃહસ્થાના ઘેર બેસે નહિ. પ૯ તિહહમનરાગસ્ટ, નિસિજજ જસ્સ કઈ જરાએ અભિભુઅલ્સ, વાહિઅર્સ તવસ્મિણે ૬o
પરંતુ સાધુ નીચેના ત્રણ કારણે ગૃહસ્થને ત્યાં બેસે તે તેને કલ્પનીય છે. જરાવસ્થાથી પીડિત, રેગથી ઘેરાઈ ગયેલ અથવા તપસ્યા અંગે ગૃહસ્થના ઘેર બેસે તે બાધ નથી. ૬૦
વાહિઓ વા અગી વા, સિણા જે ઉ પત્યએ લુકો હેઈ આયારો, જો હવઈ સંજમે છે ૬૧ છે
ગમે તે સાધુ રોગી હોય કે અરેગી, જે તે સ્નાન કરવાની ઈચ્છા કરે છે તે સંયમને આચાર ઓળગે છે અને તેથી સંયમને પણ હાનિ પહોંચે છે. ૬૧
(૭૭)
