________________
( ૧૭ ) વદનતે પિશુન તણું, નિમલ કુલને હકે દીયે તે કલંક ઘાયું છે ૪ કે જિમ સજજન ગુણ હકે પિશુનને દૂષિયે, તિમ તિણે સહેજે હેકે ત્રિભુવન ભૂષિયે છે ભમે ભાંજે હકે દર્પણ હેય ભલે, સુજસ સવાઈ હેકે સજજન સુકુલતિલે છે ૫ કે ઈતિ.
पंदरमा रति अरति पापस्थानकनी सज्झाय. પ્રથમ ગવાલા તણે ભવેજી છે એ દેશી છે છતાં ૨તિ કઈક કારણેજી, અરતિ તિહાં પણ હોય છે પાપસ્થાનક તે પનરમુજી, તેણે એ એક જ જાય છે ૧ મે સુગુણનાર સમજે ચિત મજાર છે એ આંકણી છે ચિત્તને અરતિ રતિ શાખશં છે. ઉડે પંખીરે ચિત્ત છે પિંજર શુદ્વ સમાધિમેજી,
રહેતે મિસ છે સુવે છે ૨ | મન પારદ ઉડે નહીંછ, પામી અરતિ રતિ આગ, તે હુયે સિદ્ધિ કલ્યાણનીજી, ભાવઠ જાયે ભાગ . સુત્ર ૩ રતી વશે અરતિ કરી છે, ભતાથ હોય જેહ છે તસ વિવેક આવે નહીં જી, હાથે ન દ:ખના છેહ સુકો ૪ છે ન રતિ અરતિ છે વસ્તુથી જી. તે ઉપજે મનમાંહિ તે અંગજ વલ્લભ સુત હુઓ, યૂકાદિક નાહ કાંહી એ સુ છે ૫ | મન ક૯િપત રતિ અરતિ છે. નહીં સત્ય પથાય નહીં તે વેચી વસ્તુમાં કિમતે સવિ મટી જાય છે સું૦ | ૬ જેહ અરતિ રતિ નવી ગણેજી, સુખ દુઃખ દેય સમાન છેતે પામે જસ સં. પદાજી, વાધે જગ તસ વાન ! સુ છે ૭ | ઇતિ
सोलमा परपरिवाद पापस्थानकनी सज्झाय. - સાહેબ બહુ જીનેશ્વર વીનવું છે એ દેશી છે સુંદર આપસ્થાનક તજે સેલમું, પરનિંદા અશરલ હે છે સુંદર નંદક જે રી હુમુખ, તે ચોથે ચંડાલ હો કે શું છે ૧.
