________________
( ૧૧૩ )
अथ गुणदोषोद्भावन विषे. (રાદ્ધતાત્તમ. ) ઉત્તમા-પણ તરા ન સ'ભવે, મધ્યમા તિમ ન ચેષિતા હુવે ! એહ ઉત્તમિક મધ્યમો પણે, એહુ માંહિ ગુણ દોષના ગણા
अथ पुरुषगुणा यथा.
( શાર્દૂલવિક્રડિતત્તમ )
જે નિત્યે ગુરૃદ લે પરતા દાષા ન જે દાખવે, જે વિશ્વે ઉપકારને ઉપકરે વાણી સુધા જે લવે ! પૂરા પૂનમ ચંદ જેમ સુગુણા જે ધીર મેસમા, ઊંડા જે ગંભીર સાયર જિશા તે માનવા ઉત્તમા ! છા ( અનુષ્ટુષ્પ્રત્તમ્, )
રૂપ
! ૮ !!
સૈાભાગ્ય સપન્નાઃ સત્યાદિ ગુણુ શેમનાઃ ॥ તે લેાકે વિરલા ધીરા,શ્રીરામ સદશા નરાઃ अथ पुरुषदोषा यथा. ( શાર્દૂલવિક્રીડિતવૃત્તમ્ ) લકાસ્વામિ હર'તિ રામ તજિ તે સિતાતણી એ થકી, શ્રી વેચી હરિચંદ પાંડવનૃપે કૃષ્ણે ન રાખી શકી, રાત્રે છડી નિજ ત્રિયાનળનૃપે એ દોષ હેાટાભણી, જોવા ઉત્તમમાંહિ દોષગણના કાં વાત ખીજા તણી પ્રા अथ स्त्रीगुणा यथा.
( ઉપજાતિવ્રુત્તમ્. ) સુશીખ આલે પ્રિય ચિત્ત ચાલે, જે શીળ પાળે ગૃહ ચિત ટાળે ! દાનાદિ જેણે ગૃહિધર્મ હાઈ, તે ગેહિ નિત્યે ઘર લચ્છિ સાઇ
॥ ૧૦ ॥
