________________
( ૧૩૨ ) अथ क्रमसंग्रह काव्य.
" (શાર્દૂલવિક્રીડિત વૃત્ત.... ) તત્વજ્ઞાન મનુષ્ય સજજન ગુણન્યાય પ્રતિજ્ઞાક્ષમાં, ચિત્તાઘંચકુલ વિવેકવિની વિદ્યોપકારોઘ મા છે દાન ક્રોધદયાદિતષ વિષય સાક્ષ પ્રમાદસ્તથા, સાધુ શ્રાવક ધર્મ વર્ગવિષયે રેયા પ્રસંગાઅમી છે ૨
अथ देवतत्त्व विषे.
(માલિની વૃત્તમ ) સકલ કરમ વારી મેક્ષમાર્ગધિકારી, ત્રિભુવન ઉપગારી કેવલજ્ઞાન ધારી છે
ભવિ જન નિત સેવે દેવ તે ભક્તિભાવે, ઈહજ જિન ભજતાં સર્વ સંપત્તિ આવે છે ૩ !
જિનવર પદ સેવા સર્વ સંપત્તિ દાયી, નિશિ દિન સુખદાયી ક૯૫વલ્લી સહાયી છે
નમિ વિનમિ લહી જે સર્વ વિદ્યા વડાઈ, રાષભ નિહ સેવા સાધતાં તેહ પાઈ. છે
રથ હતય વિષે. સ્વ પર સમય જાણે ધર્મ વાણી વખાણે, પરમ ગુરુ કહ્યાથી તત્વ નિશંક માણે છે
ભવિક કજ વિકાસે ભાનુ ન્યૂ તેજ ભાસે, હજ ગુરુ ભજે જે શુદ્ધ માર્ગ પ્રકાસે મ પ .
સુગુરુ વચન સંગે નિસ્તરે જીવ રંગે, નિરમળ નર થાએ જેમ ગંગા પ્રસંગે છે
સુણિય સુગુરૂ કેશી વાણિ રાય પ્રદેશ, - લહિ સુર ભવ વાસી જે હવે મોક્ષ જાસી છે ૬ છે
ગથ ધર્મત વિજે. જળનિધિ જળ વેલા ચંદ્રથી જેમ વધે, સકળ વિભવ લીલા ધર્મથી તેમ સાધે છે
