________________
( ૧૨૭ )
(૩) લાભ-લાભી મનુષ્યનું ચિત્ત સદાકાલ ફિક રમાં ભસ્યા કરે છે. તેને કોઇ પણ પ્રકારે સતાષ ઉત્પન્ન થતા નથી. વલી લેાભને વશ થવાથી પ્રાણી નહિ કરવા ચેાગ્ય કર્મ કરવા તત્પર થાય છે, તેથી આ દુનિયામાં હીલના થાય છે, અને પરભવમાં પણુ દુઃખ લાગવવાં પડે છે. માટે જે અવસરે જે મલે, તેથી સતાષ વૃત્તિ રાખવી, અને નીતિથી ઉદ્યમ કરવા, પૂર્વે જેવું પૂન્ય ઉપાર્જન કર્યું હોય, તેવુ' આ ભવમાં મળે છે, લાભ કરવાથી વિશેષ મલતું નથી; એવા વિચાર કરી સતાષ પકડવા, સતાષથીજ લાભ જીતાય છે.
( ૪ ) માન–માન દશા ધરવાથી જગમાં લઘુતા પ્રાપ્ત થાય છે, લેાકેા અહુકારીનું ઉપનામ આપે છે; ગુરૂને અને વડીલના વિનય થતા નથી; વિદ્યાકલા આવડતી નથી, અને મનુષ્ય ભવ પામ્યા છતાં પણ ધર્મ સાધી શકાતા નથી; માટે માન તજી દઈ ગ'ભીરતા ધારણ કરવી.
( ૫ ) હર્ષ—કાઇપણ કાર્યમાં અત્યંત હર્ષે ધારણ કરવા નહીં. હર્ષ કરવાથી ગર્વને પગથીએ ચઢતાં વાર લાગતી નથી. આ સ'સારમાં સર્વ વસ્તુ ક્ષણિક છે. શરીર આજે સુખી દેખાય છે, અને કાલે અનેક વ્યાધિથી વીંટાઈ જાય છે. લક્ષ્મી ચપલ છે; આજે જે ઘરમાં લક્ષ્મી શૈલી રહી છે, તે ઘરમાં બીજે દિવસે ભૂતવાસેા કરી રહે છે ! માટે આવા અસ્થિર પદાર્થો પૂર્વકૃત પૂન્યને લીધે પ્રાપ્ત થયા હોય તેા, તેના સદુપયોગ કરવા; પણ અત્યંત હર્ષીત થઈ ગર્વ કરવા નહીં.
( ૬ ) મદ—મદ આઠ પ્રકારના છે. જાતિમદ, કુ લમ, અલમદ, રૂપમદ, ઋદ્ધિમદ, લેાલમદ, તપશ્ચયાના માઁ, અને વિદ્યાના મદ. જાતિના મદ કરવાથી તમાં ઉત્પન્ન થાય છે, કુલ મઢ કરવાથી નીચ
નીચ જાગાત્ર મ
