________________
'('૪૧ )
પ્રકરણ ૮ યું.
“ લગ્ન પણ ગણ્યા નહિ. જે કંઈ પણ જાણપણું' મળ્યા છતાં વિવેક ી સદ્વિવેક માદરે નહિ; ઉન્માર્ગ તજી સન્માર્ગ ગ્રહેનહિ; તેનુ જાણપણ’ ગધેડાપરના ચ'દનના ભારની જેમ મિથ્યા કલેશ રૂપજ સમજવું. જેમ ગધેડાને ચંદન ભાર રૂપ છે, કંઇ પણ શીતળતા માટે નથી. તેમ તેવા અવિવેકી ગધેડા જેવા , જનાને પણ તે જ્ઞાન કેવળ ભાર ભૂતજ છે.” કઇશુ હિતકારી નથી. પવિત્ર જૈન શાસનમાં એવા આગ્રહ નથી, ઘણુ ભણ્યા હાય તેનુ'જ કલ્યાણું થાય, પણ બીજાનું થાય નહિ.પરતું આટલુ તે ચાખ્ખુ ક્રમાન છે કે થાડુ'ક ધ શ્રેણીને ગણે તેનું કલ્યાણ છે. ભણીને ગળ્યુ તે કહેવાય કે શાસ`ગુરૂમુખ સાંભળીને કે વાંચીને તેના ખરાખર નિર્ધાર કરી સુવિવેક માદરી અહિત માર્ગને સર્વથા ત્યાગ કરી, હિતકારી માર્ગનું જ સેવન કરવામાં આવે તેમાં (હિત સેવનમાં) જેની ઉપેક્ષા તે ભગ્યે પણુ ગણ્યા નહિ. એમ ગ્રાસ સમજવું, āષ્ટાંત તરિકે વિષ મારે છે, અને અમૃત જીવાડે છે. એમ જાણ્યા છતાં અમૃતનીં અવગણના કરી વિષ ભક્ષણ કરે તે અવશ્ય મરે છે.
પ્રકરણ ૯ મું.
નવકાર મહામત્ર.
જે મહામત્રના ફક્ત નવજ પદો અને ૬૮ અક્ષરા તે· નવકાર માત્રનું પણ જોસ રહસ્ય સદ્ધિવેકથી સ્મરણ કરવામાં આવે તે તેવા ભાવિક સજ્જના તેવર્ડ અતુલ લાલ કંપાઈ શકે.
