________________
(१७) हचे पुण्यतत्त्वना बेंतालीश नेद कहे ..... सा उच्चगोत्र मणुउग, सुरजुग पंचेंदिजाइपणदेहा॥ आइतितणूणुवंगा, आश्मसंघयणसंहाणा ॥ १५॥
शब्दार्थः-सातावेदनी कर्म, नंचगोत्र, मनुष्यधिक, सुरछिक, पंचेंडि जाति अने पांच देह. पहेला त्रण श. रीरका अंग अने नेपांग, अने पहेयु (वजूझषजनाराच ) सं. घयण तथा पहेलु ( समचतुरस्त्र ) संस्थान. ॥ १५ ॥ . वम चनक्कागुरुलहु, परघा ऊसास आय वुओअं॥ सुनखग निमिण तसदस, सुरनरतिरिआन तिबयरं।
शब्दार्थः-वर्णचतुष्क नामकर्म, अगुरु लघु, पराघात, श्वासोश्वास, श्राताप, नद्योत, हंस वृषन्ननी पेठे सारी चाल ते शुन्न विहायोगति, सुघाट रूप निर्माण, सदसक, देव, मनुष्य अने तिर्यंचनुं आयुष्य श्रने तीर्थंकर नामकर्म. ॥ १६ ॥
. हवे त्रस दशकनुं स्वरूप कहे . तस बायर पजात्तं, पत्तेय थिरं सुन्नं च सुनगं च ॥ सुस्सर आइज जसं, तसाश्दसगं इमं हो ॥१७॥
शब्दार्थः-त्रस, बादर, पर्याप्ता, प्रत्येक, स्थिर, शुन, सौजाग्य, सुस्वर, आदेय अने जस. पुण्यना नेदमां आ त्रस विगेरे दश नाम कर्म होय , ॥ १७ ॥ इति पुण्यतत्व.
हवे पापकर्मना बासी लेद कहे दे.. 'नाणंतरायदशगं, नव बीए नीअसायमित्तं॥.. थावरदस नरयतिगं, कसायपणवीस तिरियागं॥२॥
१ औदारिक, वैक्रिय, आहारक. ५ वे हाथ, बें पग, पीठ, मस्तक, नदर अने हृदय. ३ आंगलां विगेरे.४ आ त्रस दशर्नु स्वरूप आगली गाथामांकहेशे.