________________
तेमा लेपातो नथी, ते निश्चय परमपद जे मोक्ष तेने पामे छे ॥ १७ ।। अने जे भवाभिनंदी प्राणी ते संसारना भोगने ज तत्त्व करी माने छे, ते प्राणी संसार समुद्रने उलंघी न शके, केमके मायारूप उदकना आवेशे ते प्राणी कुपंथने विषे जाय छे ॥ १८॥ स तत्रैव भवोद्विग्ने यथा तिष्ठत्यसंशयं ॥ __ मोक्षमार्गेऽपि हि तथा भोगजंबालमोहितः ॥१९॥ धर्मशक्ति न हत्यत्र भोगयोग बलीयसीं ॥
हंति दीपापहो वायुर्वलतं न दावानलं ॥ २० ॥ ____ अर्थ-ते प्राणी भोगनो जंबाल के० कलिमल तेणे मोहित थयो थको मोक्षमार्गना साधनने विषे पण भवोद्विग्नतापणे निश्चय थकी रहे छे ॥ १९ ॥ धर्मनी सामर्थताने कामभोगनो संयोग हणी शकतो नथी, केमके धर्मनी सामर्थता घणी बलवत्तर
छे. दीपक समान अल्प धर्मने तो कदापि वायु समान विषय • ओलवी नाखे, पण जाज्वल्यमान दावानल समान जे महाधर्मनी वासना तेने वायु नडी शकतो नथी ॥ २० ॥ बध्यते बाढमासको यथा श्लेष्मणि मक्षिका ॥
शुष्कगोलवदश्लिष्टो विषयेभ्यो न बध्यते ॥ २१ ॥ बहुदोषनिरोधार्थमनिवृत्तिरपि कचित् ॥ निवृत्तिरिव नो दुष्टा योगानुभवशालिनां ॥ २२ ॥
अर्थ-जेम श्लेष्मने विषे माखी लेपाइ फसाइ जाइ छे, तेम विषयने विषे गाढपणे आसक्त थतां प्राणी बंधाइ जाय छे. सुकी मृत्तिकाना गोलामा जेम माखी फसाती नथी तेम आसक्ति
-
अथ
