________________
२०
प्रिया ज्वाला यत्रोद्रमति रतिसंतापतरला कटाक्षान् धूमौघान् कुवलयदलश्यामलरुचीन् || अथांगान्यंगारा कृतबहुविकाराश्च विषया दहंत्यस्मिन्वह्रौ भववपुषि शर्म क्व सुलभं ? ॥ ३ ॥
अर्थ – जे संसारने विषे रतिना संतापे करीने तरला के० चपल एवी जे प्रिया के ० भार्या ते कटुकज्वाला वर्त्ते छे, वली नीलकमल दलना सरखी जेनी कांति छे एहवा नेत्रना त्रिकोणमांथी जे जोवं तेनुं नाम कटाक्ष ते रूप धूम्रना समूह चाले छे, तथा स्त्रीनां अंग ते अंगारा समान छे, जे अंगवडे घणा प्रकारना विकार प्रगट थाय छे, ते माटे संसाररूप अग्निमां बली रह्या जे प्राणी तेने भवमां पण सुख नथी तेमज शरीरमां पण कई सुख नथी ॥ ३ ॥
गले दत्वा पाशं तनयवनितास्नेहघटितं निपीड्यते यत्र प्रकृतिकृपणः प्राणिपशवः ॥ नितांतं दुःखार्त्ता विषमविषयैर्घातिकभदै
र्भव: सूनास्यानं तदहह महासाध्वसकरं ॥ ४ ॥
अर्थ - जेना गलाने विषे पुत्र तथा स्त्रीरूप स्नेहनो फांसो नखायो छे, तेना स्नेहपाशमां पड्या तुच्छ स्वभावना धणी ते अतिशयपणे पीडा पामे छे, आकरा विषयरूप जे घातकी सुभट तेणे करीने संसार ते खाटकीनुं स्थानक छे; माटे हाहा संसार ते केवल दुःखनुं मूल छे ॥ ४ ॥
अविद्यायां रात्रौ चरति वहते मूर्ध्नि विषमं कषायव्याati क्षिपति विषयास्थीनि च गले ॥