________________
२१३
अर्थः-ज्ञानवतनी जे प्रेरणा छे ते तत्वज्ञाननी प्रवृत्तिने अर्थे ध्रुव छे केमके स्वमादिक जे अबुद्धिपूर्वक कार्य छे तेने विषे ए ज्ञाननी प्रेरणा कांइ देखाती नथी; ते माटे ।। १६९ ॥ तेमज प्राणी भव्यताये प्रेयों थको परिणामने अनुमारे करी पुण्य, पापने बांधतो थको प्रवर्ने छ । १७० ।। शुद्धनिश्चयतः स्वात्मा न बद्धो बंधशंकया ॥ ___ भयकंपादिकं किंतु रजावहिपतेरिव । १७१ ॥ रोगस्थित्यनुसारेण प्रवृत्ती रोगिणो यथा ॥ भवस्थित्यनुसारेण तथा बंधोऽपि वर्ण्यते॥ १७२ ॥
अर्थः-शुद्ध निश्चयनयथकी तो आत्मा अबंधक छे, पण भयकंरादिके करी बंधनी शंका रहे छे, जेम दोरडु देखी सर्पनी शंका उपजे छे तेनीपरे जाणवू ॥ १७१ ॥ रोगनी स्थितिने अनुसारे रोग छे, एटले जे दिवसे शरीर उपनु, तेज दिवसथी सर्व रोगनी स्थितिओ शरीरमां उत्पन्न थयेली छे अर्थात् शरीर केवल रोगनी स्थितिरूपन छे; पण ते रोग जेबारे रोगी कुपथ्य सेवे तेवारे प्रगट थाय छे. तेवारे रोगी पुरुष जेम रोगनी प्रवृत्ति गणे छे तेमज भवस्थितिने अनुसारे आत्माने बंध कहिये छीए ॥ १७२॥ दृढाज्ञानमयीशंका मनोमपनिनीषतः ॥ ___ अध्यात्मशास्त्रमिच्छति श्रोतुं वैराग्यकांक्षिणः॥१७३ दिशाप्रदर्शकं शाखा चंद्रन्यायेन तत्पुनः ॥ प्रत्यक्षविषयां शंकां न हि हंति परोक्षधीः ॥१७४॥
अर्थः--दृढ अज्ञानमय एहवी जे शंका तेहने टालवाने
