________________
१६९ पोते पर्वतनी पेरे अप्रतिपाति थयो छे, एहवो विश्ववेदी, जगतुना सर्व भावनो जाण जे केवली ते निःप्रकंप पर्वतनी माफक घनीभूत थया शैलेशीकरण करे ॥ ७९ ॥ ए चार प्रकारर्नु शुक्लध्यान छे, तेनुं फल कहे छे. इहां प्रथम बे पायामां जे काल करे ते स्वर्गगति पामे अने उपरना बे पायामां काल करवाथी मोक्ष पामे ॥ ८०॥ आवापायसंसारानुभावभवसंततीः॥
अर्थे विपरिणामं वानुपश्येच्छुक्लविश्रमे ॥ ८१ ॥ द्वयोः शुक्ला तृतीये च लेश्या सा परमा मता ॥ चतुर्थः शुक्लभेदस्तु लेश्यातीतः प्रकीर्तितः ।। ८२ ॥
अर्थः-शुक्लध्यानने विश्रामे आश्रवनो नाश देखे, संसारना स्वरूपने भवनी परंपरा देखे अने अन्य पदार्थे आत्मानुं विपरिणामपणुं जुए ॥ ८१ ॥ ए शुक्लध्यानना प्रथम बे पायामां बे लेश्या तथा त्रीजे पाये तो परम उत्कृष्ट शुक्ललेश्या कही छे, अने चोथो पायो जे छे ते तो लेश्याये रहित कह्यो छे ॥८२॥ लिंगं निर्मलयोगस्य शुक्लध्यानवतोऽवधः॥ - असंमोहो विवेकश्च व्युत्सर्गश्चाभिधीयते ॥ ८३ ॥ अबंधादुपसर्गेभ्यः कंपते न बिभेति च ॥ असंमोहान्न सूक्ष्मार्थे मायास्वपि च मुह्यति ॥८४॥
अर्थः-शुक्लध्यानवालाने निर्मल योग होय, तेनां लक्षण कहे छे. अहिंसक होय, मोहरहित, विवेकी होय अने त्यागबुद्धिये युक्त होय ॥ ८३ ॥ वली अबंधी थयो माटे उपसर्ग अने