________________
१६३ यथा च मोहपल्लीशे लब्धव्यतिकरे सति ॥ संसारनाटकोच्छेदाशंकापंकाविले मुहुः ॥ ५१ ॥ सज्जीकृतस्वीयभटे नावं दुर्बुडिनामिकां ॥ श्रिते दुर्नीतिनौवृंदारूढशेषभटान्विते ।। ५२ ॥
अर्थ - ए वातनी खबर चोरनो राजा जे मोहरूपी पल्लीपति तेने पडी. तेवारे ते मोह जे चोरनो राजा छे तेणे विचार्य जे रखेने संसाररूप नाटकनो उच्छेद थई जाय; एवी शंकारूप जे कचरो तेमां लेपाणो थको ।। ५१ ।। ते मोहराजा पोताना सुभटोने सज्ज करीने दुर्बुद्धि नामे जे नाव तेमां पोते बेठो थको, दुष्टाचाररूप बीजा जे नाव छे तेमां वली बीजा घणा सुभटोने बेसारीने पोते भवसमुद्रमां आव्यो । ५२ ॥ आगच्छत्यथ धर्मेश भटौघे रणमंडपं ॥
तत्वचिंतादिनाराच सज्जीभूते समाश्रिते ॥ ५३ ॥ मिथो लग्ने रणावेशे सम्यग्दर्शनमंत्रिणा ॥ मिथ्यात्वमंत्रीविषमां प्राप्यते चरमां दशां ॥५४॥
अर्थ - ते वखते धर्मराजाना सुभटोना जे थोक ते मोहना सैन्यने जोईने रणमंडपभूमीमां आत्री तत्त्वचिंता प्रमुख जे वहाण लेईने सज्ज था थका ।। ५३ ।। ते पछी बेउने मांहोमांहे युद्ध चालवा लायुं. तेमां सम्यग्दृष्टि जे प्रधान तेणे मिध्यात्व प्रधानने विषम चरमदशा के० मरणदशा पमाडी, एटले मृत्युप्राय कीधो ॥ ५४ ॥
लीलयैव निरुध्यंते कषायचरटा अपि ॥ प्रशमादिमहायोधैः शीलेन स्मरतस्करः ।। ५५ ।।
