________________
१६१ हृदि श्रोतसिकावेलासंपातदुरतिक्रमम् ॥
प्रार्थनावल्लिसंतानं दुःपूरविषयोदरं ॥४३ ।। अज्ञानदुर्दिनं व्यापद्विद्युत्पातोद्भवद्भयं ।। कदाग्रहकुवातेन हृदयोकंपकारिणं ॥४४॥
अर्थ:-वली ते समुद्रमा मनमां श्रोतसिका एटले जे हर्ष तथा शोकनुं भरावं ते रूपवेल एटले भरति कहिये, माटे जो एमां पड्यो तो पछी नीकळवू घणुं कठण छ; अने याचनारूप सेवालनो समूह छे जेने विषे, तथा दुःखे पूर्ण थाय एवो विषयरूप मध्यभाग छे जेनो ॥ ४३ ॥ जिहां अंधकारे व्याप्युं एवं अज्ञानरूप वादलुं छे, तथा जेमां आपदारूप वीजली पडवानो भय छे, अने कदाग्रहरूप खराब पवननो उद्भव थयो छे, तेणे करीने ज्ञान नजरवाळानुं तो हैयुं ध्रुजे, एहवो कर्मजनित समुद्र बिहामणो छ ॥ ४४ ॥ विविधव्याधिसंबंधमत्स्यकच्छपसंकुलं ॥
चिंतयेच्च भवांभोधिं चलद्दोषाद्रिदुर्गमं ॥४५॥ तस्य संतरणोपायं सम्यक्त्वदृढबंधनं ॥ बहुशीलांगफलकं ज्ञाननिर्यामिकान्वितं ॥४६॥
अर्थ:-जे समुद्र विविध जातिना जे रोगना संबंधरूपी मच्छ अने काचबाये करी आकुल छे, तथा जेमां चंचलता, शून्यता अने गर्व ते रूप जे दोष तद्रूप महोटा पर्वत छे; एवा भवरूप समुद्रने चितवे ॥४५॥ हवे एवा समुद्रथी तरवानो उपाय, ते समकितरूप दृढबंधन छे जिहां, अने जेने अढार हजार