________________
૧૪
જે પ્રથમ ગુણસ્થાન સામાન્ય સ્વરૂપે વર્ણવ્યું છે, તે મિથ્યાત્વગુણસ્થાન, અન્વર્થના એગથી નામ, નામને અર્થ અને તે નામવાળે પદ્યાર્થ-એ ત્રણે વિચારતાં એક સરખે ભાવ નીકળે તે અન્વર્થયેગ, મિત્રાદષ્ટિની અવસ્થામાં જ મુખ્ય પણે હોય છે. મિથ્યાત્વી આત્માને ઉત્પન્ન થતાં દેશमधमोहाद्यथा जीवो, न जानाति हिताहितम् । धर्मा-धौं न जानाति, तथा मिथ्यात्वमोहितः ॥८॥
ગાથાર્થ જેમ મનુષ્યાદિ પ્રાણીઓ મદિરાના ઉન્માદથી ભાન ભૂલીને હિત-અહિતને જાણતા નથી, તેમ મિથ્યાત્વથી મહિત થયેલે જીવ અજ્ઞાન દશામાં વર્તતે હેવાથી ધર્મઅધર્મને જાણ નથી. मिथ्यात्वेनालीढचित्ता नितान्तम्, तत्त्वातत्त्वं जानते नैव जीवाः । किं जात्यन्धाः कुत्रचिद्वस्तुजाते-रम्यारम्यव्यक्तिमासादयेयुः ।१।
ટકાથે જન્માંધ પુરુષ કેઈપણ પદાર્થને સુંદર છે કે અસુંદર, તે જોઈ શકે નહિ તેમ અતિગાઢ મિથ્યાત્વયુક્ત જ તત્ત્વ શું અને અતત્ત્વ શું? તે જાણી શકતા નથી.
મિથ્યાત્વની સ્થિતિ :अभव्याश्रितमिथ्यात्वे ऽनाद्यनन्ता स्थितिभवेत् । सा भव्याश्रितमिथ्यात्वे ऽनादिसान्ता पुनर्मता ॥९॥
ગાથાર્થ : અભવ્યની અપેક્ષાએ મિથ્યાત્વની સ્થિતિ અનાદિ અનંત છે અને ભવ્યની અપેક્ષાએ અનાદિસત છે.
