________________
૧૫૩
शुद्धसम्यक्त्वचारित्र, क्षायिके मोहनिग्रहात् । अनन्ते सुखीवीय च, वेद्यविध्नक्षयात् क्रमात् ॥१३॥ બાપુ ક્ષમાવત્તાત, સિદ્ધાનામક્ષ ચિત્તિ | नामगोत्रक्षयादेवा-मूर्ता ऽनन्तावगाहना ॥१३२॥
સિદ્ધ પરમાત્માને જ્ઞાનાવરણીયકમના સર્વથા ક્ષયથી અનંતકેવળજ્ઞાન, દર્શનાવરણીય કર્મના સર્વથા ક્ષયથી અનંતદર્શન, દર્શનમોહનીય અને ચારિત્રમેહનીયના સર્વથા ક્ષયથી ક્ષાયિક-સમ્યકત્વ અને ક્ષાયિક ચારિત્ર, વેદનીય કર્મના ક્ષયથી અનંતસુખ, અંતરાયકર્મના ક્ષયથી અનંતવીર્ય, આયુષ્યકર્મને સર્વથા ક્ષય થવાથી અક્ષયસ્થિતિ, નામકર્મને ક્ષય થવાથી અમૂર્ત પણું અને ગોત્રકર્મને સર્વથા ક્ષય થવાથી અનંત અવગાહના પ્રગટ થાય છે. સિદ્ધપરમાત્માના સુખનું વર્ણન - यत्सौख्यं चक्रिशक्रादि-पदवी-भोगसंभवम् । ततोऽनन्तगुणं तेषां, सिद्धावक्लेशमव्ययम् ॥१३३॥
૧. “મૂર્ત પણાથી જે અને તેને અવગાહ તે મૂર્તાનન્તાવગાહના” (વૃત્તિમાં તૃતીયા તત્પરુષ સમાસ કર્યો છે.) તેથી એ ભાવ પ્રગટ થાય કે અનંતાવગાહ ગુણ તે સંસારીપણામાં પણ હતો પરંતુ તે નામકર્મોદયના સહચારથી મૂર્તત્વયુક્ત હતા, તેને અભાવ થતાં શ્રી સિદ્ધપરમાત્માને અમૂર્તયુક્ત અનંતાવગાહ ગુણ પ્રગટ થયો. તેમાં અમર્તત્વની પ્રાપ્તિ નામકર્મના ક્ષયથી અને અનંતાવગાહ ગુણની પ્રાપ્તિ ગોત્રકર્મના ક્ષયથી થાય છે.
