________________
૧૪૪
અયોગીના અંતે ક્ષય થતી પ્રકૃતિ અને ત્યારપછીની અવસ્થા ઃ
अन्त्ये कतरं वेद्य-मादेयत्वं च पूर्णता । सत्वं बादरत्वं हि मनुष्यायुश्च सद्यशः ॥ ११७ ॥ नृगतिश्चानुपूर्वी च, सौभाग्यं चोच्यगोत्रताम् । पञ्चाक्षत्वं तथा तीर्थ - कृन्न | मेति त्रयोदश ॥ ११८ ॥ क्षयं नीत्वा स लोकान्तं, तत्रैव समये व्रजेत् । लब्धसिद्धत्व पर्यायः परमेष्ठी सनातनः ॥ ११९ ॥
ગાથા:- અયાગી ભગવાન અત્ય સમયે કે ઈષ્ણુ એક વેઢનીયકમ, ૧ આદેયનામકમ ૧ પર્યાપ્તનામકમ, ૧ ત્રસનામક, ૧ બાદરનામકર્મ, ૧ મનુષ્યાયુ, ૧ સુયશનામકર્મ, ૧ મનુષ્યગતિનામકર્મ, ૧ મનુષ્યાનુપૂર્વીનામક, ૧ સૌભાગ્યનામક, ૧ ઉચ્ચગેાત્ર, ૧ ૫'ચેન્દ્રિયનામકમ અને ૧ તીથ‘કરનામકર્મ-આ ૧૩ પ્રકૃતિનો ક્ષય કરીને તેજ સમયે સિદ્ધત્વપર્યાય પ્રાપ્ત કરીને સનાતન એવા પરમેશ્વર પરમાત્મા થાય અને ચૌદરાજ લાકના પર્યંત ભાગે જાય છે.
અયાગીગુણસ્થાને અધ-ઉદય-સત્તા –
અયાગીગુણસ્થાનવર્તી અયાગી ભગવાનને એક પણ પ્રકૃતિના બંધ નથી.
તથા તેમને કાઈપણ એક વેદનીય, યશ, સુભગ, આદૅય, ત્રસત્રિક, પ‘ચેન્દ્રિય, મનુષ્યગતિ, મનુષ્યાનુપૂર્વી,
