________________
૨૪ શાસ્ત્રદષ્ટિ અષ્ટક
अज्ञानाऽहिमहामन्त्रं, स्वाच्छन्द्यज्वरलङ्घनम् । धर्मारामसुधाकुल्यां, शास्त्रमाहुर्महर्षयः ॥७॥
[ ૧૭૩
ઋષિએ શાસ્ત્ર” – શાસ્ત્રને . –
(૭) મ. – માટા અજ્ઞાન રૂપ સર્પનું ઝેર ઉતારવામાં મહામંત્ર સમાન, સ્વા.સ્વચ્છંદતા રૂપ જ્વરને નાશ કરવામાં લાંઘણુ સમાત, (અને) ૪. – ધમ રૂપ બગીચાને વિકસાવવામાં અમૃતની નીક સમાન માત્રુ: – કહે છે.
(૭) મહર્ષિઓ શાસ્ત્રને અજ્ઞાનરૂપ સર્પનું ઝેર ઉતારવા માહામંત્ર સમાન, સ્વચ્છ ંદતારૂપ રને દૂર કરવા લાંઘણુ સમાન, ધરૂપ બગીચાને વિકસાવવા અમૃતની નીક સમાન કહે છે.
શાસ્રોતાચારતો ચ, શાસ્રશઃ શાશ્ત્રાઃ । शास्त्रैकरमहायोगी, प्राप्नोति परमं पदम् ॥८॥
-
(૮) શાસ્ત્રોī. – શાસ્ત્રમાં કહેલા આચારને પાળનાર, શાસ્ત્રજ્ઞ – શાસ્ત્રને જાણુનાર, શાસ્ત્રવે. – શાસ્ત્રના ઉપદેશ
-
A
કરનાર ૨ - અને શાશે. – શાસ્ત્રમાં એકદિષ્ટ છે જેની એવા મ.બહાન યાગી મદ્દ – મેાક્ષને ગ્રા. – પામે છે.
-
(૮) શાસ્ત્રમાં કહેલા આચારાનુ પાલન કરનાર, શાસ્ત્રના જ્ઞાતા, શાસ્ત્રના ઉપદેશ આપનાર અને શાસ્ત્રમાં જ દૃષ્ટિવાળા ચાગી મેક્ષ પામે છે.
૧૧૦ ચે. બિ. ગા. ૨૨૧થી૨૩૦
