________________
૨૩ લાકસનાત્યાગ અષ્ટક
स्थैर्ये भवभयादेव, व्यवहारे मुनिर्व्रजेत् । स्वात्मारामसमाधौ तु तद्यन्तर्निमज्जति ॥८॥
[૧૬૩
-
-
-
વ્યવહાર નયે મુનિઃ – સાધુ મ. સંસારના (૮) વ્ય. ભયથી વ – જ થયૅ – સ્થિરતા ત્રનેત્ – પામે. તુ – પરંતુ સ્વા. – પેાતાના આત્માની રતિ રૂપ સમાધિ અવસ્થામાં (નિવિકલ્પ ઉપયેગમાં રહે ત્યારે) તદ્ધિ – તે ભવભય પણુ ં. – સમાધિમાં જ મગ્ન થાય છે. ( અર્થાત્ સમાધિમાં ભવભય ન હાય.)
(૮) મુનિ વ્યવહાર દશામાં—પ્રાથમિક (નીચલી) કક્ષામાં હાય ત્યારે ભવભયથી જ ચારિત્રમાં સ્થિરતા પામે છે, પણ તે મુનિ જ્યારે ઉચ્ચકક્ષા પ્રાપ્ત કરીને આત્મરમતા રૂપ સમાધિમાં રહે છે ત્યારે ભવભય પણ સમાધિમાં જ વિલીન થઈ જાય છે.૧૦૦
અથ ઢસંજ્ઞાવાનામ્ ॥૨॥
प्राप्तः षष्ठ गुणस्थानं, भवदुर्गाद्रिलङ्घनम् । लोकसंज्ञारतो न स्यान्मुनिलेोकोत्तरस्थितिः ॥१॥
(૧) મૈં. – સંસાર રૂપ વિષમ પ°તને ઓળંગી જવા રૂપ ષષ્ઠ યુ. – પ્રમત્ત નામના છૂટ્ટા ગુણસ્થાનને પ્રાપ્તઃપામેલા ( અને ) ો. – લેાકેાત્તર માર્ગીમાં સ્થિતિ છે જેની
૧૦૦ યા. શ. ગા. ૨૦
Grip
