________________
(४२)
तस्यविन्दुः २३५ क्षेत्र, काल, बे सामान्यथी द्रव्यमांज समाय छे. केवल भेदवडे
ते रूढ छे. माटे पृथक् ग्रहण कयु छे. एम जाणवू.
२३६ एकेन्द्रियमा मतिज्ञान नथी. मतिज्ञाननो तेमां पूर्वप्रतिपन्न वा
प्रतिपद्यमानक भेद नथी.
२३७ मनःपर्याय ज्ञानियो सर्वे पूर्वप्रतिपन्न होय छे. पण प्रतिपद्यमानक
नथी. सम्यक्त्व सहचरित प्राप्त मतिज्ञानने पश्चात् अप्रमत्तसं. यतावस्थामां मनापर्यव ज्ञाननी उत्पत्ति छे माटे. सम्यक्त्व सहचरित चारित्र लाभमांतोमनःपर्यव ज्ञान उत्पन्न यतुं नथी.
२३८ अपोह-अपाय कहेवाय छे. ते मतिज्ञाननो तृतीय भेद छे. अ
पाय निश्चय कहेवाय छे. धृतिने धारणा कहे छे. मति प्रज्ञा शब्दवडे सर्वे मतिज्ञान कहेवाय छे.
