________________
अनवस्थितादयो धर्म न साधयंतीत्ययोग्या उपदेशस्येति संटंकः ॥ ३ ॥ तत्राऽनवस्थितो विविधव्यासंगचटुलितचित्तोऽस्थिरासनश्च श्रेष्टिगृहिणीवत्, तयाहि॥४॥ श्रीपुरनगरे वसुश्रेष्टी, पत्नी गोमती, पुत्रो धनपासः, क्रमाउपरते पितरिव्यतीते शोकेऽ न्यदा वधूनिःसह कनहायते गोमती ॥५॥ नक्तांगजेन किं तवेदानी गृहचिंतया, धर्म कुरु, अहं तवाझाकरोऽस्मि ; न चाऽनाकर्णितोऽवधार्यते धर्मः, शृणु धर्म ॥६॥ गृह एवाकारितः शास्त्रवाचकः, प्रारेने वाचना, उपाविशद् गोमती ॥७॥
अनवस्यावाळा आदिक मनुष्यो धर्मने साधी शकता नयी, माटे तेओ उपदेशने लायक नयी; एवो | संबंध में ॥ ३ ॥ त्यां अनवस्थावाळो एटो शेउनी स्त्रीनी पेठे नाना प्रकारना व्यासंगयी चपळचित्तवाळो तया ।
अस्थिर आसनवाळो जाणवो ; ते शेउनी स्त्रीनुं नदाहरण कहे छे ॥ ४ ॥ श्रीपुर नामना नगरमा वसु नामे || |शेठ हतो, तेने गोमती नामे स्त्री हती, अने धनपाळ नामे पुत्र हतो; अनुक्रमे पिता मृत्यु पाम्ये बते | | तया तेनो शोग पण मुकाते बते, एक दहामो गोमती बहुओ साये क्लेश करवा लागी ॥ ५ ॥ की त्यारे पुत्र को के, हवे तारे घरनी फिकर करवानी शी जरुर जे, तुं तारे धर्मध्यान कर हुं तारा हुकमने | 10 ताबे बुं; वळी श्रवण कर्याविना धर्म धारण करी शकातो नयी, माटे तुं धर्मनु हवे श्रवण कर? ॥ ६॥ पड़ी
शास्त्र वांचनारने घरेज बोनायो, अने शास्त्र वंचावया मांमधु, गोमती पण सांजळवा बेडी ॥ ७ ॥
