________________
पारात्रिकेऽपि च धर्मादिगोचरे नवत्येव तेषां साहाय्यः कृतः सर्वशक्त्यापि यथा श्रीहेमचंगुरवः श्रीकुमारपालनृपं प्रति, तथादि-॥ शए ॥ अन्यदा श्रीजयसिंहदेवे गुर्जरधाच्या राज्य शासति, तद्नयान्नष्टवृत्त्या ब्राम्यन् श्रीकुमारपालः स्तंनतीर्थे प्राप्तः ॥ ३० ॥ तत्र जिघांसुतया प्राप्तराजनरेन्यः परित्रातः श्रीहेमसूरिनिः शालास्थनूगृहनिक्षेपादिना ॥ २३१ ॥ कथमपि ततः क्रमाप्राज्यप्राप्तौ प्रत्तने श्रीहेमचंगुरवो विद्युमिना निस्तारयांचक्रुस्तं, तद्यथा-॥ २३२ ॥ अन्यदा श्री. गुरवोऽपबन्नुदयनमंत्रिणं, राजास्माकं स्मरति न वा ॥ २३३ ॥
श्री उपदेशरत्नापर
तेम परलोक संबंधि धर्म आदिक कार्यमा तेश्रोने ज्यांसुधी बने त्यांसुधी सहाय करनारा थायज छ | जेम श्रीकुमारपाळ राजा प्रत्ये श्रीहमचंद्राचार्य ; तेमनुं वृत्तांत नीचे मुजब वे ॥ २ ॥ एक वखते सिमराज ॐ जयसिंह गुर्जरजूमिपर ज्यारे राज्य करता हता, ते वखते तेना जयथा नासता फरता कुमारपाल खनातमां
आव्या ॥२३० ॥ त्यां तेने मारवानी इच्छाथी ज्यारे राजाना माणसो आवी पहोंच्या, त्यारे श्रीहेमचंद्रजीए | तेमने पौषधशाळामा रहेला जोयरामां संतामवा आदिकथी तेमनुं रक्षण कर्यु हतुं ॥ २३१ ॥ त्यारबाद अनुक्रमे कोइक रीते तेने राज्य मळया बाद पाटणमां श्रीहेमचंद्रजीए तेमनुं विजळीना विघ्नयी रक्षण कर्यु, ते नीचे मुजब ने ॥ २३२ ॥ एक दहामो श्रीहेमचंद्रजी गुरुमहाराजे उदयनमंत्रीने पूछयु के, राजा अमोने कंsal याद करे ये ? के नहीं ॥ ३३ ।।
५६