________________
॥ १४६॥
एकाशनं सदा, पर्वस्वब्रह्मविकृतिसचित्तवर्जनं; अष्टमत्रते सप्तव्यसनानां देशात्कर्षणं समुतटे देपणं ॥ ६८ ॥ नवमे व्रते उज्जयका सामायिककरणं, तस्मिन् कृते श्रीमसूरी विनाऽन्यैर्जल्पन निषेधः प्रत्यहं १२ प्रकाश २० वीतरागस्तवगुणनं ॥ ६ ॥ दशमत्रते चतुर्मासीकटका करणं, गाजणी सुरत्राणागमेऽपि नियमादकोजादि वाच्यं ; एकादशे व्रते पौषधोपवासे रात्रौ कायोत्सर्गकरणे मर्कोटकः पादे लग्नो जनैरुत्सार्यमाणोऽपि कोपान्न मुंचति ॥ ७० ॥ तन्मृतिशंकया स्वपादत्वचा सह तस्य दूरीकरणं; पारण के सर्वपौषधग्राहिनोजनं; अतिथिसंविभाग
5: खिसाधर्मिकभावकलोकानां १२ व्यकरमोचनं ॥ ७१ ॥
हमेशां एकासं करता, पर्वने दिवसे मैथुन, विगय तथा सचित्तनो तेने त्याग हतो; आप व्रतमां तेणे साते व्यसनाने देशमांथी कहानी समुद्रमां फेंक्यां ॥ ६६ ॥ नवमां व्रतमां वने वखत सामायिक कर, तथा ते करते ते श्री हेमचंद्राचार्य विना बीजाओ साथे बोलवानो तेने त्याग हतो, हमेशां वार प्रकाश ( योग शास्त्रना ) तथा वीस वीतरागस्तनो पाठ करता ॥ ६७ ॥ दशमां व्रतमां चोमासामां रणसंग्राम न करवो; गीजनीनो सुलताआपण नियमर्थी चन्नायमान नहोता थया; अग्यारमा व्रतम पौषध उपवास करते ते रात्रि का - सग्ग ध्याने रह्या हता; ते वखते पगे मंकोको चोट्यो, माणसो तेने नखेरुवा लाग्या, परंतु क्रोधथी ते चोटीज रह्यो ।। ७० ।। ते वखते ते मंकोको मरी जवानी शंकायी पोताना पगनी चांदी सहित तेने दूर कर्यो; पारणाने दिवसे सघळा पोसातीओने जोजन करावता; अतिथि सं.बेनाग व्रतमां दुःखी एवा साधर्मी श्रावकोनो बहोतेर लाख द्रव्यनो कर मूकी दीधो ॥ ७१ ॥
00000000000
श्री उपदेशरत्नाकर.
