________________
४३७
शीलोपदेशमाला. शब्दार्थ- (श्य के०) ए प्रकारे (सीलनावनया के०) शीलवतनी जावनाये करीने (निचंएव के०) निरंतरज (अप्पाणं के०) पोताना
आत्माने (जावंतो के०) जावतो अर्थात् दृढ करतो एवो (धन्नो के०) धन्य पुरुष जे जे ते (धम्ममहाजवण के०) धर्मरूप म्होटा महेलने श्राधार एवा ( थिरथनं के) निश्चल थांजला सरखा (बंनं के०) शीलव्रतने (धरिज के०) धारण करे . ॥ ११५॥
विशेषार्थ-पूर्वे कहेला उपदेशनी श्रका सहित शीलवतनी नावनावडे निरंतर पोताना श्रात्माने शीलपालवामां दृढ करतो एवो कोश धन्य पुरुष धर्मरूप म्होटा मेहलने उनो करी राखवामां निश्चल थांजला सरखा शीलवतने धारण . अर्थात् धन्य पुरुष शीलवतने धारण करवा समर्थ डे; पण मारा सरखो पापी ते व्रतने पालवा समर्थ नथी. एम ग्रंथ करनार पोते कहे. ॥ ११४ ॥
धनश्रीनी कथा. जेनी हवेली उपर रहेला सुवर्णना कलशो कल्याणना समूह सरखा शोने के एवी लक्ष्मीना स्वस्तिवाद सरखी उड़ा यिनी नामनी नगरी . त्यां जेना हाथरूप स्तंब (कमलना नाल )ने विषे पंचाल देशनी पृथ्वी रूप लक्ष्मी लय पामी हती अर्थात् पंचाल देशनो अधिपति एवो जितशत्रु नामनो महा प्रतापी राजा राज्य करतो हतो. ते नगरमा सागर चंड नामनो शेठ वसतो हतो. पुण्यरूप चंझे करीने जेनुं चित्त हमेशा
आनंदमय हतुं एवी चंपश्री नामनी तेने स्त्री हती. तेउने समुदत्त नामनो बुद्धिवंत पुत्र हतो. तेने माता पिताये कलाऊनो श्रन्यास करवा माटे गुरुने त्यां मूक्यो हतो. __एक दिवस अध्यापक (गुरु )नी साथे खुब्ध थयेली पोतानी माताने जाणीने स्त्री थकी विरक्त थयेला समुदत्ते विवाहनो अनिग्रह पोताना मनमा धारण करी राख्यो. पढी अनुक्रमे युवावस्था पामेला ते पुत्रने माटे पिता सागरचंझे रूप, गुण अने कुलवंती एवी सेंकडो कन्याउने शोधी राखी; परंतु जेम साधु पुरुष खदमीनो आदर करे नहीं, तेम तेणे ते कन्याउँनो स्वीकार कस्यो. नहीं. श्रा प्रमाणे विरक्त थयेला ते समुषदत्तनो काल योगिनी पेठे जवा लाग्यो. एक दिवस तेनो पिता सागरचंड
