________________
३६
शीलोपदेशमाला. मानुष्य जातिनी स्त्रीउने विषे विश्वास करीश तो निश्चय प्रदेशी राजानी पेठे महा विषम दशाने पामीश. ॥ ७ ॥
.. प्रदेशी राजानी कथा. जेमां धनवंत रूप अने कल्पवृदो शोनी रह्या हता एवी आमल कस्पा नामनी नगरी ने. एक दिवसे ते नगरने विषे समवसरेला श्रीमहावीर स्वामीनी को सूर्यान नामना देवताए श्रावीने विनंती करी के, " हे स्वामिन् ! श्राजे हुँ था गौतमादि महर्षिउने नवी नाट्य विधि देखा. डवामाटे श्रावेलो इं.” ए प्रकारे ते देवताए श्री महावीर स्वामीनी त्रण वखत विज्ञप्ति करी; तो पण प्रजुए तेने कांश उत्तर प्राप्यो नहिं. का बे के-बुद्धिवंत पुरुषो बीजाउँने पुःख थाय तेवं कांश करता नथी. पडी ते देवताए ईशान दिशामा उना रहीने पोताना हाथमाथी एक सो ने श्राप देवताने तथा एक सो ने श्राप देवीउने काढीने नाटक देखाड्युं. वली बत्रीश प्रकारना बीजा नाटक देखाडीने ते देवता वीजलीनी पेठे खर्गमां चाल्यो गयो.
पली श्री गौतम खामीए बीजा लोकोने बोध करवा माटे श्री महावीर प्रजुने पूज्यु. “ हे नगवंत ! था देवता कोण हतो? तथा तेने श्राटर्बु बोधी अने श्रा प्रकारनी संपति क्याथी प्राप्त थ?” श्री महावीर स्वामीए कद्यु. “ हे वत्स्य गौतम ! सांजल्य. __ था क्षेत्रने विषे श्वेतवती नामनी नगरी बे. त्यां प्रदेशी नामनो नास्तिक राजा राज्य करे . तेने सूर्यकांता नामनी स्त्री, सूर्यकांत नामनो पुत्र श्रने जैनधर्मने विषे प्रीतिवालो चित्रनामनो उत्तम प्रधान . ___ एक दिवसे ते चित्र प्रधान कां राज्य कार्यना प्रसंगथी श्रावस्ती न. गरीमा जितशत्रु राजा पासे गयो. त्यां तेणे केशी गणधरने देखीने प्रणाम कस्यो. राज्य कार्य करी रह्या पली प्रधान केशीगणधरने पोतानी श्वेतवती नगरीमां श्राववानी विनंती करी पालो पोतानी नगरीप्रत्ये आव्यो.
हवे केशी गणधर पण पृथ्वी उपर विहार करता करता अनुक्रमे श्वेतवती नगरीना उद्यानमां समवसस्या. एटले उद्यानपालके श्रावीने प्रधानने कयु. प्रधान पण हर्ष पामतो तो मनयी ते गणधरने नमस्कार करी विचार करवा लाग्यो. “ हुं प्रधान बतां जो राजा नरकने विषे ग.