________________
- अगडदत्तनी कथा.
३५३ जेटलामा लगाम ढीली मूकी एटले वननी प्राप्ति करवामां शत्रुरूप ते घोडो तत्काल पृथ्वी उपर पडी गयो. __ हवे वनमा फरता एवा ते राजकुमारे आदीश्वर लगवाननुं एक मं. दिर दी. पठी मंदिरनी श्रागल रहेली वाव्यमां स्नान करीने पवित्र थ मंदिरमा प्रवेश करी तथा तत्काल फल श्रापनारा जिनेश्वर जगवानने वंदना करी बहार श्रावेला तेणे धर्मदेशना श्रापता एवा एक जैन साधुने दीगा. अगडदत्त मुनिने पण प्रदक्षिणा तथा नमस्कार करी तेमनी पागल बेठगे, एवामां तेणे व्रतधारण करवामां उत्साहवंत थयेला केटलाक पुरुषोने देखीने साधुने पूज्युं के, “दे जगवान् ! था हाथ जोडी रहेला तथा दीदा धारण करवामां उत्साहवंत थयेला कोण ? अने तेमने वैराग्य, कारण शुं ?” मुनिए कडं “हे न ! सांजल्य.
विंध्याटवीमा रहेनारा नीम नामना पल्सीपतिना था पांच जार्ज बे. एक दिवसे त्यां को राजपुत्रे पोताना सैन्यने पडाव कराव्यो, ते उपरथी तेने पतिपतिनी साथे म्होटो युक थयो. तेमां राजकुमार कांश्क आकुल व्याकुल थयो एटले श्रृंगार धारण करनारी ते राजकुमारनी स्त्री पोते तेनो सारथ थश्ने बेठी. पड़ी तेना विज्रमथी ब्रांति पामेला पहीपतिनो नाश करीने राजकुमार पोताने देश चाल्यो गयो. हवे प. द्वीपतिना था पांच जाळ क्रोध करीने पोताना जानुं वेर लेवा माटे राजकुमारनी पाल चाट्या; पण ते वनने विषे युद्ध करवा समर्थ थया नहीं, तेथी ते एक देवालयमां गुप्तरीते रह्या.
पड़ी एक दिवसे ते राजकुमारनी साथे उपवनमां क्रीडा करवा गयेली तेनी प्रिया मदनमंजरीने सर्प डश्यो, तेथी ते मरण पामी एटले राजकुमार तेनी साथे अग्निमा प्रवेश करवा तैयार थयो. एवामां को विद्याधरे ते मदनमंजरीने जीवाडी. पड़ी ते बन्ने जणा एक देवालयमां गया के, ज्यां पूर्वे कहेला पांच चोरो संताश् रह्या हता. मदनमंजरीए पतिने कडं के, “ मने बहु टाढ लागे ." ते उपरथी राजकुमार श्रग्नि लेवा गयो. पनी चोरोए दीवो करीने राजकुमारनी पथारी जोवा मांडो, एवामा मदनमंजरीये ते चोरोना न्हाना जाने दीगे अने तेणे मदनमंजरीने दीठी; तेथी ते बन्ने जणा परस्पर प्रेमवंत थया. कह्यु के-का