________________
३०
शीलोपदेशमाला. सामां अनेक आयुको नांखवा मांड्या, त्यारे बलन एक तीक्ष्ण बाणवडे तेनां सर्व शस्त्रो अने दाढी मूड कापी नांखीने कयु के, " हे रुक्मी ! तुं म्हारा न्हाना नाश् श्रीकृष्णनी स्त्रीनो नाश् थाय ने, माटे तने जीवतो मूकुं ९.” पडी बलरहित थएलो ते रुक्मी, शरमने लीधे कुंडिनपुरनगरे नहि जतां त्यांज नोजकटक नामर्नु नगर वसावीने रह्या.
हवे बलजले पण जीत मेलवीने कीर्तिस्थंन रोपी पाठा द्वारका नगरीए श्रावी श्रीकृष्णने सर्व समाचार कह्या. पड़ी श्रीकृष्णे रुक्मिणीने कडं के, “ हे प्रिये ! देवताए बनावेली श्रा धारकानगरीमां श्रने देवताउँए बनावेला बगीचावाला महेलमां देवांगनाऊनी पेठे त्हारा मननी श्या प्रमाणे सुखेथी रहे." श्रीकृष्णनां एवां वचन सांजली रुक्मिणीए श्रीकृष्णने कह्यु के," हे स्वामिन् ! जेम को पुरुष सेवकने पकडी लावे तेम तमे मने लाव्या बो, माटे हुं नथी जाणती के, म्हारो निर्वाह केवी रीते थशे? अने वली शोक्यनां हास्यवाला वचनो पण म्हाराथी शी रीते सहन करी शकाशे?" पठी जेम वसंत माधवीलताने (वसंतऋतुमा थएली वेलने) परणे तेम श्रीकृष्ण रुक्मिणीसाथे गांधर्व विवाहथी लग्न करीने तेने कर्वा के, " हे न ! हुँ तने सर्व स्त्रीयोमा मुख्य पट्टराणी करीश.” एम सांजली रुक्मिणी संतोष पामी.
पबी तेज बगीचामां स्थापन करेली लक्ष्मीनी प्रतिमाने उपाडी नांखी ते ठेकाणे वस्त्रालंकार पदेरावी रुक्मिणीने बेसारी अने सत्यजामा श्रावे त्यारे लक्ष्मीनी पेठे स्थीर नेत्रो राखवानी ललामण करी श्रीकृष्ण धारका नगरीमा श्राव्या त्यारे सत्यजामाऐ पूज्युं के, “हे खामीन् ! तमे हरण करीने लावेली कन्या कोण ? थने ते क्यों ? ते मने कहो." कृष्णे कडं. “ हे प्रिये ! मधुवनमां लक्ष्मीन मंदिर दे, त्यां तेने राखी बे.” पली सत्यनामा पोतानी सर्व सखीउने साथे लश् शोक्यने जोवा माटे मधुवनमा रहेला लक्ष्मीना मंदिरे गश्. मंदिरमा जश् चारे तरफ जोवा मांज्यु, पण कोश कन्याने दीठी नही त्यारे लक्ष्मीने ठेकाणे बेसारेली रुक्मिणीने सत्यनामाए नूलथी पगे लागीने कडं के, " हे माता ! श्रीकृष्णे म्हारा उपर उत्तम रूपवाली शोक्य आणी बे, परंतु ते शोक्यथी जेम मने जरा पण उःख न थाय अने ते म्हारी सेवा करे तेम