________________
३२४
शीलोपदेशमाला. नाना पुण्यथी तमने उत्तम बुद्धि प्राप्त थ . पली जातिस्मरण ज्ञान पामेला ते बन्नेजणाए वैराग्यश्री चारित्र लीधुं. बहुकाल चारित्र पालीने ते बन्नेजणा पांचमां देवलोकमां गया. त्यांची चवीने निर्मल एवा शीलव्रतना योगथी केवलज्ञान पामीने सिकि पामशे.
इति शीलवतीनी कथा.
अथ नंदयंती सतीनी कथा. जेनी अनेक प्रकारनी लक्ष्मी जोश्ने जाणे समुष श्यामपणुं पामी गयो होय नहिं शुं? एवं कल्याणकारी अपार मनुष्योवालुं अने लक्ष्मीथी मनोहर श्रीपोतनपुर नाम, नगर जे. ते नगरने विषे जेतुं धाराने धारण करनारुं खड्ग शत्रुने तापकारी एवो श्रने जागता पराक्रमवालो नर विक्रम नामनो राजा राज्य करतो हतो. त्यां लक्ष्मीऊना यज्ञ सरखो सागरपोत नामनो शेठ रहेतो हतो. तेने पवित्र श्राचारमा चतुर एवो समुदत्त नामनो पुत्र हतो. पूर्वे उपार्जन करेला पुण्यथी तेणे बाल्य अवस्थामां पण परीक्षक जेम रत्नोने ग्रहण करे तेम सर्व कला ग्रहण करी हती. अनुक्रमे कामे करीने प्रफुल्लित थर ले लीला जेनी एवो ते समुदत्त जेम वननो हाथी विंध्याचलना वनने पामे तेम मदना मंदिररूप यौवनावस्था पाम्यो.
हवे ते वखते सोपार नगरने विष महिमाना समुअरूप नागदत्त शेग्ने नंदयंती नामनी पुत्री हती. जिनधर्ममां श्रेष्ठ बुजिवाली श्रने शीलरूप माणिक्य मणिनी नूमि एवी ते पुत्री बाल्यावस्था उल्लंघी अनुक्रमे यौवनावस्था पामी एटले कामदेवरूप राजानी विज्रमवाली राजधानी सरखी थने युवान् पुरुषोना मनने श्रानंद पमाडनारी एवी ते नंदयंतीने सागरपोत शेठे पोताना पुत्र समुदत्तनी साथे परणावी; तेथी समुजदत्त पण पूर्ण प्रेमनी छावाली नंदयंतीने चित्रक वेलनी पेठे पामीने पूर्ण मनोरथवालो थयो. पनी सहदेव नामना बालमित्रनी साथे क्रीडा करता तेणे केटलोक काल लीलामात्रमांज काढी नाख्यो. एक दिवसे देश जोवामां अने अव्य उपार्जन करवामां आश्चर्यवाला समुदत्ते पो. ताना मित्र सहदेवने कहूं. “ हे मित्र ! जे पोते मेलवेली लक्ष्मी ने लोगवे
