Page Text
________________
विश्वामित्रनी कथा. किं चैतेऽपि समानजातय इति प्राप्ताः समुत्कीर्तनं, तेषां पावनमाः कथं नु विषमा धर्मस्य सूक्ष्मा गतिः॥१॥ इति द्वैपायनषिनी कथा.
क्षत्रिकुलमां आजूषण समान गाधी राजाने विश्वामित्र नामे पुत्र हतो. तेणे वशिष्ठ ऋषिनी बराबरी थवा माटे तापसी दीक्षा लीधी. पड़ी ते सूकार गएला खाखरानां पांदडां श्रने शेवाल- नदण करी सूर्य सामी दृष्टि करीने महा उग्रतप करवा लाग्यो. एवी रीते महा उग्रतप करवाथी विश्वामित्रने अनेक प्रकारनी शक्ति प्राप्त थइ. विश्वामित्रनी ___ * एक वखते कोइ पतित माणसे वशिष्ठ ऋषि पासे श्रावीने कडं के, “मने यज्ञ करावो.” शषिए कह्यु “तुं पतितनो दीकरो बुं माटे तने यज्ञ नहि करावं.” त्यारे ते माणसे विश्वामित्र पासे जइ प्रार्थना करीने कर्वा के " महाराज, मने यज्ञ करावो.” त्यारे विश्वामित्रे "शुं एकलो वशिष्ठज यज्ञ कराववाने समर्थ के ? अने बीजा नथी?" एवो गर्व करी तेने यज्ञ कराववानी हा कही यज्ञनी सामग्री जेगी करी बीजा शषिउने बोलावी यज्ञ कस्यो. तेमां वशिष्ठने पण बोलाव्या हता, परंतु ते आव्या नही. पनी विश्वामित्रे ते यज्ञ करनार माणसने कह्यु के "तुं आ देहे स्वर्गमा जा." एटले ते माणस तेज देहे स्वर्गमां गयो. ते माणसने देखी देवताए लेगा श्रश् इंजने प्रार्थना करीने कडं के, “ हे महाराज! आपणा स्वर्गलोकमां विश्वामित्र नामना शषिए मोकलेलो कोश् अधम माणस आव्यो ने, तेने पागे मृत्युलोकमां मोकलो; कारण के, ते स्वर्गमा रहेवाने योग्य नथी.” पनी इंजे विश्वामित्रे मोकलेला अधम माणसने कह्यु के, "तुं मृत्युलोकमां पागे जा." एम कहेवाथी ते विश्वामित्र पासे पागे आव्यो एटले विश्वामित्रे तेने फरीथी स्वर्गमां मोकट्यो. त्यारे इंजे ते अधम माणसने कह्यु के, “तुं मृत्युलोकमां पागे जा, नहि तो त्हारूं मस्तक कापी नांखीश." एटले ते माणसे फरीने विश्वामित्र पासे आवी इंजे कहेली हकिकत कही संनसावी. इंजे कहेली हकिकत सांजली विश्वामित्रने देवताउंनी साथे वैर उत्पन्न अयुं. पनी विश्वामित्रे गर्व करी पोताना तपना बलथी नवी सृष्टि करवा मांडी. ते वखते देवता लेगा थश्ने विचार करवा लाग्या के, “विश्वामित्र ब्रह्माए स्थापन करेली सृष्टिने जनापन करीने पोतानी नवी सृष्टिने स्थापन करे , माटे विश्वामित्रनी सृष्टिमां आपणे मेघ न वरसाववो.” एम विचारी तेत्रीश कोडे देवताउए लेगा थक्ष विश्वामित्रे करेली नवी सृष्टिमां मेघ वरसाववो बंध कस्यो. विश्वामित्रे कूवा बनावी पृथ्विमांथी पाणी काढ्यु. आम करतां करतां ज्यारे देवताए गायोने उध देती बंध करी, त्यारे विश्वामित्रे नेशो करी अने माणसो पण नवा करवा मांड्या. ते माणसोने मस्तकने ठेकाणे नालिएर कस्यां, गतीने ठेकाणे कोहोलुं कां अने हाथने ठेकाणे दूधी करी. आवी रीते विश्वामित्रे करेली नवी सृष्टिने जो देवताउँए जय पामी शषिनी घणीज स्तुति करी, त्यारे विश्वामित्रे करवा मांडेली नवी सृष्टि बंध करी.
इति विश्वामित्रनी शक्तिनी कथा..
| SR No. | 023404 |
| Book Title | Shilopadesh Mala |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Harishankar Kalidas Shastri |
| Publisher | Jain Vidyashala |
| Publication Year | 1900 |
| Total Pages | 456 |
| Language | Sanskrit, Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati & Book_Devnagari |
| File Size | 15 MB |