________________
श्
शीलोपदेशमाला.
रूप धारण करीने अंतर्ध्यान थइ गयो अने दवदंतीए पण ज्यांसुधी नलराजानो मेलाप न थाय त्यांसुधी तांबुल, रक्तवस्त्र, पुष्प, आमरण अने अंजनादि एटली वस्तु न ग्रहण करवारूप अजिग्रह धारण कस्यो पढी अनुक्रमे चालता चालता बिला घासथी छाने वृक्षोथी सुशोजित एवी पर्वतनी एक गुफा यावी तेमां तेणे निवास कस्यो. त्यां मृतिकाथी शांतिनाथनी मूर्ति करी गुफानी एक बाजुए मूकी तेमनुं वननां पुष्पोथी पूजन करती, तप क्रिया करती, स्वजावथी नीचे पडेला वृक्षोना फलोवडे पारं करती, पंचपरमेष्ठीनुं स्मरण करती श्रने निर्नय एवी तेणे एकMale केटलोक काल त्यांज निर्गमन कस्यो.
हवे जेनी पासेथ। ते बानी रीते नासी गइ हती एवो सार्थपति “शुं तेनुं कोइए हरण करयुं हशे ? एवंी शंकाथी तेना पगले पगले चाल्यो
केटले दहा पर्वतनी गुफा पासे के ज्यां दवदंती रहेती हती त्यां यावी पड़ोच्यो. त्यां तेणे जोयुं तो जिनेश्वरनुं पूजन करती एवी दवदंती दी. "तुं कोनुं पूजन करेबे ? " एम सार्थपतिए पूढवाथी दवदंतीए उत्तर प्यो के, “ शांतिनाथ नामना शोलमा जिनेश्वरनुं. " आ कारना सार्थपतिनो अने दमयंतीनो थतो कोलाहल सांजलीने केटलाक तापसो त्यां श्राव्या; तेउने दवदंतीए सविस्तर जिनधर्म कह्यो. पबी जेना कर्मबंध तूटी गयां बे एवो वसंत नामनो सार्थपति पण जिनधर्मनो अंगीकार करी सार्थसहित त्यांज रह्यो.
एक वखते पासेना श्राश्रममा रहेनारा ते तपस्वी महा वर्षाद पडतो होवाथी याकुल व्याकुल थवा लाग्या एटले दवदंतीए तेज॑नां फरतुं चारे तरफ कुंडालुं करीने कयुं. " जो हं जिनेश्वरनी उपासना करनारी छाने महासती हो ं तो वर्षाद था कुंडालानी छंदर पडशो नहीं. ” पछी संकेतकरी राखेलानी पेठे वर्षाद कुंडालानी अंदर पडतो बंध थयो, जेथी सर्वे तापसो सुखे रहेवा लाग्या. पढी ते सर्वे तापसोए विस्मयर्थी “ 'श्रा को स्त्रीरूपे देवी बे" एम धारीने जैनधर्मनो स्वीकार कस्यो. सार्थपतिए पण तेज स्थानके एक मनोहर नगर वसावी तेमां उंचा तोरणवालुं श्री शांतिनाथनुं देरासर कराव्युं. दवदंती त्यां पांचसे तापसोने बोध कस्यो ते उपरथी ते नगरनुं नाम तापसपुर पाड्युं.