________________
१४६
शीलोपदेशमाला. मलपकालणं के ) कलियुगना अथवा क्लेशना पापने प्रक्षालन (कुगह के०) करो, अर्थात् धो नाखो. ॥ ५५ ॥
विशेषार्थ- हे नव्यजनो ! वली निर्मल शीलवंत एवी हरिषेण तापसनी पुत्री शषिदत्ता, जीमक राजानी पुत्री दवदंती,मेघराजानी पुत्री कमला, अने विजयसेन राजानी पुत्री कलावती ए सर्वे पण जयवंती वत्तों. हे जव्यप्राणि ! शीलव्रत धारण करनारी ते सर्व सतीनां नामग्रहणरूप जलेकरीने कलियुगना पापने तमे धोइ नांखो. ॥ ५५॥
शषिदत्तानी कथा. श्रा मध्यदेशने विषे रथमर्दन नामर्नु नगर . ज्यां वेपारीना मं. दिरने विषे कुबेर पण एक सामान्य वणिकपुत्रनी पेठे शोजतो हतो. त्यां जेनी खगरूप वति शत्रुनी स्त्रीउनां जनां एवां पण आंसुए करीने वृद्धि पामती हती एवो हेमरथ नामनो राजा राज्य करतो हतो. ते राजाने जेना नेत्रथी जाणे लजा पामेली हरिणी वननो श्राश्रय करीनेज रही होय नहिं शु? एवी सुयशा नामनी राणी हती. ते ने जेनी कीर्तिरूप स्त्री बाल बतां पण सर्व दिशाउँमा प्रसरी रही हती एवो कनकरथ नामनो महा समर्थ पुत्र हतो.
ते वखते पृथ्वीरूप लक्ष्मीना केशपास सरखी कावेरी नगरीमां सुंदरपाणी नामे राजा राज्य करतो हतो. तेने पतिव्रता स्त्रीउमां आनूषणरूप वासुला नामे स्त्री हती. जेम मेरुपर्वतनी नूमि कल्पवेलने प्रगट करे तेम तेणे रुक्मिणी नामनी पुत्रीने जन्म थाप्यो हतो. ते पुत्रीज्यारे श्रनुक्रमे यौवनावस्थामां आवी पहोची त्यारे सुंदरपाणी राजाए तेनो संबंध कनकरथ राजकुमारनी साथे कस्यो. पठी लग्नना अवसरे पितानी थाज्ञाथी कावेरी नगरी तरफ जता एवा ते कनकरथ राजकुमारे मार्गमा सिमामाना सर्वे राजाने पोताने ताबे कस्या. एम अनुक्रमे प्रयाण करता एवा ते राजकुमारे असंख्य वृदोथी गाढ एवा एक म्होटा अरण्यमां श्रावी पडाव कस्यो. एवामां पोते मार्ग जोवाने अगाउथी मोकलेला केटलाक सेवकोए श्रावीने वृदनी नीचे बेठेला ते राजकुमारने कयु. "हे देव ! तमारी थाज्ञाथी घणे दूर गएला श्रमोए जाणे दमानुं सुख होय नहिं शुं ? एवं कमलथी मनोहर एक तलाव दी. अमे जेटलामां
