________________
२४२
शीलोपदेशमाला. चंड राजा उपर चमी श्राव्यो; तेथी क्रोधे करीने व्याकुल थएलो चंड राजा पण तेना सामो थयो. अनुक्रमे बन्ने सेनानुं युक थतां थतां केशरीसिंहनी पेठे ते बन्ने राजा, पण युद्ध चाल्यु. पनी नाग्यना वशथी वृद्धि पामेला महेंडसिंहे राहु जेम चंडने ग्रहण करे तेम जीवता एवा चंजराजाने पकडीने बांध्यो. पली नासता एवा चंजराजाना सैन्यमां नासी जती एवी रतिसुंदरीने पारधी जेम मगलीने पकमी ले तेम महेंउसिंहे पकडी लीधी.
पडी रतिसुंदरीना लाजथी संतोष पामेलो महेंउसिंह चंजराजाने बोडी दश पोताना नगर प्रत्ये श्राव्यो. त्यां कामरूप जिबथी पीडा पामतो ए. वो ते रतिसुंदरीने कहेवा लाग्यो के, “ हे सुच्चु ! जे दिवसे दूतना मुखथकी त्हारा रूपनुं वर्णन सांजव्युं ने तेज दिवसथी मालतीने विषेत्रमरनी पेठे म्हारं मन त्हारे विषे उत्साहवंत थयुं . हे न ! में त्हारा माटे आ श्रारंज कस्यो हतो; माटे हवे सर्व स्त्रीउमां पट्टराणीपदने खीकारी म्हारो मनोरथ सफल कर.” महेंउसिंहनां आवां वचन सांजली चंञप्रिया रतिसुंदरी पोताना मनमां विचार करवा लागी के, "अरे! धिक्कार म्हारा रूपने, के जेथी फलवाला वृदनी पेठे प्राणनाथनीश्रावी पुर्दशा थ.श्रा पुष्ट श्राचारवालो कामी, जेम जुगारी जुगटाने विषे उत्साह पामे तेम म्हारे विषे उत्साह पामेलो , तो हवे म्हारे कसाश्ने त्यां बांधेला बकरानी पेठे जीवितरूप शीलनुं शी रीते रक्षण करवू ? हा ! प्राणसंकटने विषे काल विलंब करवो ए श्रेयकारी ."एवां नीतिनां वचन- स्मरण करी रतिसुंदरीए नम्रपणाथी महेजसिंहने कह्यु. “ हे नरकुंजर ! तमे मने घणी प्रीतिवाली जाणी; माटे जो ना न कहो तो हुँ तमारी पासे कंश पण मागणी करूं." महेंअसिंहे कयु. “हे रंजोरु ! एवी शी प्रार्थना बे ते कहे ? कारण में हारा माटे प्राणने पण तृणसमान गणेला . हे सुच! जे मस्तक श्रापवा तैयार थाय , तेनी पासे नेत्रनी प्रार्थना करवी रहेतीज नथी; माटे हुं त्हारा उर्द्धन मनोरथने पूर्ण क. रीश.” रतिसुंदरीए कह्यु. " म्हारे परपुरुषनी साथे विषयसुख जोगव, नहीं एवो नियम ; माटे तमे चार माससुधी म्हारा ब्रह्मव्रत (शीलव्रत) नो जंग करशो नहीं, ए म्हारी प्रार्थना .” महेंउसिंहे कयु. “हे वरा