________________
अंजनासुंदरीनी कथा.
शए पण वधवा लाग्यो. गर्न पूर्ण वधवाथी पासेना माणसोए कलंक संबंधी वात अंजनासुंदरीने कही; तेथी तेणे पतिनी एंधाणवाली मुखिका सासुने बतावी. सासु पद्मावतीए कह्यु. “ म्हारा पुत्रे दृष्टिथी पण त्हारो सत्कार कस्यो नथी, तो पड़ी युद्ध करवा गयेला तेणे पागवलीने त्हारो अंगीकार कस्यो, ए त्हारं वचन मिथ्या केम नहीं होय ? अर्थात् ए हारं वचन मिथ्या . आवी रीते मिथ्या कलंकवाली थएली अने धिक्कार पामेली ते अंजनासुंदरीने सासुए घर बहार काढी मूकी. कह्यु डे के- दोषवालाने विषे पक्षपात करनारा वीरला होय . - पनी निराधार थएली ते पोतानी पूर्ण प्रेमवाली बालसखीनी साथे पिताना घर तरफ चाली. त्यां गया पली माता पिताए पण गर्जनी वात सांजलीने तेने काढी मूकी. कयु के के-दोषवालाने कोइ पोतानुं थतुं नथी. पनी वजने करेला अपमानथी अत्यंत लजा पामेली अने जीवितने विषे श्रादररहित थएली ते अंजनाकुमारी रुदन करती ती त्यांथी चाली निकली. लजाने लीधे को पण गाममां न जतां पोताना शुरू शीलव्रतथी रक्षण कराएली ते वनने विषेज जमवा लागी. कंद, मूल अने फलनो आहार करती, ऊरणाना जलनुं पान करती अने एक दासीनी सहायवाली ते सुंदरी वनने विषे निर्जयपणाथी रहेवा लागी. पनी अवसर प्राप्त थयो एटले जेम वैडुर्यनूमि वज्रमणिने जन्म आपे तेम अंजनासुंदरीए सूर्यना सरखा जाज्वल्यमान तेजवाला एक पुत्रने ते महावनमां एक स्थानके जन्म थाप्यो. सिंह, वाघ, हस्ति, चोर, जल अने अग्निवाला ते वनमां पण महासती अंजनासुंदरी पोताना शीलवत रूप शस्त्रथी निर्जयपणे वन वन प्रत्ये फरती हती.
एक दिवस अंजनासुंदरीए पाणीनी शोधने माटे वनमां मोकलेली दासीए पर्वतना शिखर उपर कायोत्सर्ग करीने उन्ना रहेला मुनिने दीग. पली दासीए तेने वात कही एटले अंजनासुंदरी तृषाने नूली जश् पुत्र तथा दासीने साये लश् त्यां मुनिपासे गश् अने तेमने नक्तिथी वंदना करी. मुनिए कायोत्सर्ग पारीने धर्मलाल दीधो. पड़ी धर्मोपदेश सांजलवाने पोतानी श्रागल बेठेली ते महासतीने तेमणे धर्मोपदेश दीधो के,“ हे महानागे! आअपार छुःखथी जरेला संसारमां आशाने श्राधिन