________________
अंजनासुंदरीनी कथा.
२१५ अंजनकेतु राजा श्रने प्रबहाद राजा पोतपोताने घेर जश् महोत्सव पूर्वक लग्मनी सामग्री करवा लाग्या. पडी अंजनकेतु राजाए प्रल्हाद राजाने जान लश् श्राववा माटे कंकोत्री लखी; ते उपरथी प्रल्हाद राजा पोताना सर्व खजनोने बोलावी जाननी तैयारी करवा लाग्यो. कह्यु डे के- समृद्धि बतां कया कया पुरुषो उद्यमवंत नथी थता ? अ
र्थात् सर्वे थाय . ___ हवे झपनदत्ते पोताना मित्र पवनंजयने कयु. “ हे मित्र! श्रापण बन्नेनो परस्पर मित्रपणाथी थयेलो स्नेह हवे स्त्रीना प्रेमथी तूटशे." पवनंजये हसीने कडं. " हे सखे! मने कौतुक उत्पन्न थयु , माटे श्रापणे बन्ने जणा रात्रीए को न देखे तेवी रीते ते अंजनासुंदरीने जोश श्रावीए.” श्रावो विचार करीने ते बन्ने मित्रोए कालो पोषाक धारण करी, वैमान उपर बेसी, आकाशमार्गे थश्ने सासराना घरमा प्रवेश कस्यो अने ज्यां अंजनासुंदरी तथा सखिर्ड परस्पर वातो करती हती त्यां श्राव्या. ते वखते को एक सखि अंजनासुंदरीने कदेती हती के, "हे सखि! ते जे पति प्रथम धास्यो हतो, ते अल्प आयुष्य जोगवी मोद जनारो ने तो सारा पण अल्प आयुष्यवाला पतिए करीने शु? कारणके तृप्ति.विना पतिनो वियोग ए असह्य पुःखरूप बे. " अंजनासुंदरीए कडं. " सखि! श्रावी वात करवाथी शुं ? तें मुनश्री सांजव्युं के, अमृतनां गंटा पण घणां मुझन.” श्रावां तेनां वचन सांजली तिरस्कार करेला सिंहनी पेठे क्रोधथी जेनारातां नेत्र थ गयां डे एवो ते पवनंजय कुमार पोतानुं खड्ग उगामीने जेटलामां तेने मारवा माटे दोडतो हतो तेटलामां झपनदत्त मित्रे तेना हाथमांश्री खड्ग पा, खेंची लग्ने कयु. “ अरे मित्र! अयोग्य कार्यनो श्रारंज श्रेष्ठ पुरुषोने घटे खरो ? एक तो पारका घरमां श्राव्या बीए; बीजुं रातनो वखत ; तेमां वली स्त्रीनो वध करवाने तप्तर थायजे. ज्यां सुधी तुं एने परण्यो नथी; त्यांसुधी ते स्त्री दारी नथी; माटे तुं तेने मारवाने योग्य नथी. "श्रा प्रकारे मित्रे स्त्रीना वधथी निवृत्त करेलो पवनंजय खगने म्यानमां नाखी तेनाथी विरक्त चित्रवालो थयो थको पालो पोताने घेर गयो. हवे प्रल्हाद राजाए लग्मनो दिवस पासे श्रावेलो होवाथी अनेक ह