________________
२एन
शीलोपदेशमाला. शब्दार्थ-(श्ह के०)श्रा जगत्ने विषे ( नियसीलरकण के० ) पोताना शील रक्षणने माटे ( रजंपिके ) राज्यने पण ( तणंव के०) तृणनी पेठे (परिहरंतीए के) त्याग करती एवी (मयणरेहाए के०) मदनरेखानी ( सयलसईणंमले के०) सकल महासतीउनी मध्ये (रेहा के०) प्रतिष्ठा ने अर्थात् सर्वोत्कृष्टपणुं २ ॥५३॥
विशेषार्थ-श्राजगत्ने विषे पोतानाशीलवतनुं रक्षण करवामाटे राज्यने पण तृणनी पेठे त्याग करती एवी युगबाहु राजानी स्त्री मदनरेखा शील पालनारी सर्व महासतीउनी मध्ये रेखारूप थर ले. अर्थात् सकल महा सतीउँमा मदनरेखानी कीर्ति सर्वोत्कृष्टपणे वर्ते . ॥ ५३॥
मदनरेखानी कथा. ज्यां जोगी पुरुषोने तारा पण निर्माल्य पुष्पना समान देखाता हता एवं श्रवंती देशमां लक्ष्मीश्री मनोहर सुदर्शन नामर्नु नगर . त्यां
आकाशमा रहेलो चंड पण जेना यशपिम सरखो शोजतो हतो एवो मणिरथ नामनो महा धर्मवंत राजा राज्य करतो हतो. तेनो युगबाहु नामनो न्हानो नाश् युवराज पदवी जोगवतो हतो. तेने पतिव्रताना गुपोए करीने प्रसिद्ध श्रने जेनां रूपनी संपत्ती जोक्ने काम पोतानी मेले बली मूवो बतां शंकरे कामदेवने बाल्यो एवो लोकमां शंकरने मिथ्या अपवाद अपाय एवी मदनरेखा नामनी स्त्री हती. __एक दिवस मणिरथ राजा पोताना न्हाना ना युगबाहुनी स्त्री मदनरेखाने जो कामदेवथी पीडा पामतो तो मनमा विचार करवा लाग्यो. " म्हारे कामदेवना जीवित रूप था स्त्रीने को पण उपायथी मेलववी.” श्राप्रमाणे विचार करीने तेणे मदनरेखाने माटे निरंतर जूदी जूदी नेटो मोकलवा मांडी. कर्वा डे के
तं तोषयमिषेण प्राक्, यं वशीकर्तुमिछसि ॥
तत्खादबुब्धो यत्प्राणी, कार्याकार्य न विंदति ॥ अर्थ-हे ना ! तुं जेने वश करवाने श्छतो होय तेने प्रथम श्रपूर्व वस्तु आपीने संतोष पमाड्य. कारण के, ते वस्तुना खादमां बुब्ध थएलो प्राणी कार्याकार्यने जाणी शकतो नथी. महासती मदनरेखा पण
