________________
शीलोपदेशमाला. वांचतां शीखव्यु, गणितव्यवहारमा पण प्रवीण कस्यो भने डेवट वस्त्र अने करीयाणा विगेरेनी परीक्षा पण शीखवी. श्राम गुणसुंदरीए तेने सेवा-देवारूप सर्व व्यवहारना कार्यमां चतुर बनावी दीधो. वली सर्व वीद्यामां कुशल एवी ते गुणसुंदरीए पोताना पतिने थोडा दिवसमां धर्मकार्यमां पण प्रविण कस्यो. पनी को सार्थवाहनी संगाथे ए राजपुत्री पोताना पतिसहित पोतनपुर नगरप्रत्ये गश्. त्यां तेणे पुण्यपालने वेपारना कार्यमां घणो कुशल कस्यो, तेथी ते अनुक्रमे पोतानी मेले व्यवहारना सर्व कार्यमा प्रवत्र्यो.
एक दिवस गुणसुंदरीने कां साधारण लेख जड्यो. तेमां सात औ• षधीना प्रयोगथी कल्याण सिद्धिने आपनारी सुवर्ण बनाववानी क्रीया लखी हती. तेउपरथी राजपुत्रीए ए प्रयोग करी बहुपव्य एकतुं कलुं. पली सर्वप्रकारनी चिंताथी मुक्त थएलीने सुखरूपसमुरुमां मुबी गएली गुणसुंदरी कमलनेविषे जमरीनी पेठे धर्मरूप उद्यानमां अधिक अधिक रमवा लागी. पुण्यपाल पण राजानी पेठे लक्ष्मीवडे विलास करतो बतो दान अने चतुराश्नी क्रीडाथी लोकमां बहु प्रसिद्धि पाम्यो. श्राप्रमाणे पुण्यपालनी लक्ष्मी, धर्म, दान, यश श्रने चतुराइए सर्व उत्तरोत्तर बहु वधवा लाग्या. कडं जे के- लक्ष्मीना परिचयथी जम्पुरुषो बहु चतुराश्ने पामे बे, अने स्त्रीउना यौवननो मद लावण्यपणाने प्रगट करे . पड़ी धर्मबुद्धिवाला पुण्यपाले त्याना राजापासेथी जमीन लश् तेना उपर एक उंचा तोरणवालुं जिनमंदिर कराव्यु. “ निरंतर एक स्थानके रहेवाथी माणस जड थर जाय ," माटे हुँ पतिने बीजा देशमां लश् जालं, एवो विचार करी गुणसुंदरीए पोताना पतिने परदेश जवानुं कडं.
पली पुण्यपाले पण घणां वाहनो एकगं करी, शेंकडो करीयाणाने खरीद करी अने म्होटी संघरचना करीने नगरने विषे पटह वगडाव्यो के, “ म्हारी साथे श्रावनार माणस पासे नाथु नही होय तो नाथु श्रने वाहन नहीं होय तो वाहन हुं श्रापीश.” पनी त्यांना राजानी रजा लश जाट लोकोए करेला मांगलिक शब्दपूर्वक पुण्यपाल, प्रजातनी वखते दान श्रापतो बतो हस्तीनी पेठे सिंहलद्वीप तरफ चाल्यो. सर्व प्रकारनी संपत्तिए करीने जाणे जंगम (हालतुं चालतुं) वृदाज होयनी !