Shilopadesh Mala

SR No.: 023404
Original Sutra Author: N/A
Author: Harishankar Kalidas Shastri
Publisher: Jain Vidyashala
Publication Year: 1900
Total Pages: 456
Language: Sanskrit, Gujarati
Classification: Book_Gujarati & Book_Devnagari
File Size: 15 MB

Page 177

वज्रस्वामीनी कथा.
१६ए
गधी जाणीने शिष्योने कही; ए उपरथी साधु तेनां वखाण करवा ला ग्या के, “ जेणे आपणां पाउल दीक्षा लीधी हती, ते आपणां पड़ेलां थयो तो पढी श्रपणे शा माटे प्रमाद करवो जोइए ? " एम विचारीने तेमणे गुरुनी साथे अनशन व्रत धारण करूं. पढी कोइ मीथ्यावी देवताए तेमनी परीक्षा करवा माटे श्रावी कानुं रूप धारण करी तेने कयुंके, " या मोदकथी पारणुं करो. " देवाताए जोजन करवाना करेला श्रग्रही पीडा पामेला साधु ते पर्वतने त्याग करी बीजा पर्वत उपर गया. त्यां उत्तम प्रकारे समाधिथी अनशन व्रत पालीने ते सर्व मुनिर्ज स्वर्ग लोक पाया. या वात सांजलीने इंद्र त्यां श्रव्यो ने रथ उपर बेसीने तेणे पर्वतनी प्रदक्षिणा करी. त्यां रथना प्रहारथी जागी गएला वृक्षो हजी सुधी पण विद्यमान् बे . ए उपरथी ते पर्वतनुं " रथावर्त ” एवं नाम प्रसिद्ध थपलुं बे. इंडे तेनुं अंतकृत्य करीने चिताउने स्थानके सुवर्णमय स्तंना कराव्या. पढी ते वज्रस्वामीना गुणोनुं स्तवन करतो करतो स्वर्गे गयो.
वे श्रहिं श्री वज्रस्वामीना शिष्य वज्रसेन विहार करता करता सोपारपुर प्रत्ये व्या. त्यां श्रावकोमां शिरोमणि सरखो जिनदत्त नामनो शेव वसतो हतो. तेने जैनधर्ममां चतुर एवी इश्वरी नामे स्त्री इती. तेजने चंद्र, देहिक, नागेंद्र ने विद्यानृत् ए नामना धर्म कर्ममां कुशल एवा चार पुत्रो हता. ते सर्वे डुकालने लीधे अन्न न मलवाथी डुर्मृत्युनी शंका पामता हता. तेथी ते लक्ष मूल्य श्रापी थोडं अन्न लावी तेमां विष लवीने जोजन करी मृत्यु पामवानी इछा करता हता. ते वखते वज्रसेन साधु निक्षाने अर्थे तेने घेर जाणे कर्मेज बोलाव्या होय नहिं शुं ? एम श्रावी पहोंच्या एटले ईश्वरी हाथ जोडीने साधुप्रत्ये कड़ेवा लागी. " हे प्रजो ! श्रा खीरमां विष नेलव्युं नथी एटलामां आप श्रावी पहोच्या ए बहु सारुं करयुं; माटे या खीरने ग्रहण करी अमने संसार समुद्रयी तारो. " पठी महात्मा वज्रसेन पण तेर्जना कार्यने जाणी याप्रमाणे शिक्षा देवा लाग्या. " तमे वृथा मृत्यु पामशो नहीं, कारण के सवारे सुजिक थशे. श्रमने महा ज्ञानवंत एवा श्री वज्र
२२