________________
અર્થ : મનુષ્ય આર્ત્તધ્યાન વડે તિર્યંચ ગતિને પામે છે, રૌદ્રધ્યાન વડે નરક ગતિને પામે છે, ધર્મધ્યાન વડે દેવ ગતિને પામે છે અને શુક્લધ્યાન વડે સિદ્ધિ ગતિને પામે છે. (૧૦૨)
(૬૦) વિષયનો વિશ્વાસ ન કરવા વિષે
सोऊण गई सुकुमालियाए, तह ससगभसगभयणीए । ताव न वीससियव्वं, सेअठ्ठी धम्मिओ जाव ॥ १०३ ॥
અર્થ : સુકુમાલિકાની ગતિ સાંભળીને તથા સસક ભસકની બહેન સાધ્વીની ગતિ સાંભળીને જ્યાં સુધી ધર્મી જીવ શ્રેયનો અર્થી હોય ત્યાં સુધી તેણે ઇંદ્રિયોના વિષયોનો વિશ્વાસ કરવો નહીં. (૧૦૩)
(૬૧) શરીરના રૂપની તરતમતા
गणहर आहारग अणुत्तराइ, जाव वण चक्की वासु बला । मंडलिया जा हीणा, छठ्ठाणगया भवे सेसा ॥ १०४ ॥
અર્થ : રૂપમાં ગણધરથી આહારક શરીરવાળા અનંતગુણ હીન છે, તેનાથી અનુત્ત૨વાસી હીન છે, તેનાથી ગૈવેયકવાસી, દેવલોકવાસી, ભુવનપતિ, જ્યોતિષી યાવત્ વ્યંતર અનંતઅનંતગુણ હીન છે, તેનાથી ચક્રવર્તી અનંતગુણહીન છે, તેનાથી વાસુદેવ, તેનાથી બળદેવ અને તેનાથી મંડલિક રાજા રૂપમાં અનંતગુણ હીન છે. બાકીના સર્વ જીવો છ સ્થાન પતિત હોય છે. (૧૦૪) સંખ્યાતભાગ હીન, અસંખ્યાતભાગ હીન, અનંતભાગ હીન, સંખ્યાતગુણ હીન, અસંખ્યાતગુણ હીન, અનંતગુણ હીન - એ ષસ્થાન સમજવા. (ગણધર મહારાજા તીર્થંકરના રૂપથી અનંતગુણ હીન હોય છે.)
(૬૨) મોક્ષ યોગ્ય ૧૦ માર્ગણા
नरगई पणिदी तस भव, सन्नि अहक्खाय खइअसम्मत्ते । मुक्खो अणाहार केवल - दंसणनाणे न सेसेसुं ॥ १०५ ॥
રત્નસંચય ૦ ૦૪
