________________
(૩૨૪) સાત સમુઠ્ઠાતનાં નામ वेयण १ कसाय २ मरणे ३,
वेउव्विय ४ तेअए ५ य आहारे ६ । केवलिय समुग्घाए ७ सन्नीण सत्त समुग्धाया ॥ ५२७ ॥
અર્થ : વેદના સમુદ્રઘાત ૧, કષાય સમુદ્યાત ૨, મરણ સમુદ્રઘાત ૩, વૈક્રિય સમુદ્યાત ૪, તૈજસ સમુદ્યાત ૫, આહારક સમુઠ્ઠાત ૬ અને કેવલિ સમુદ્દાત ૭ – આ સાતે સમુદ્યાત સંજ્ઞી પંચેંદ્રિય મનુષ્યને હોય છે. (પર૭) (આ સાત પૈકી એક છેલ્લો સમુદ્રઘાત કેવળીને અને બાકીના છ છબસ્થને હોય છે. પ્રારંભના ત્રણ સર્વ જીવોને હોય છે. આ સાતનો વિસ્તાર દંડકાદિ પ્રકરણોથી જાણવો.)
(૩૨૫) પાપની આલોચના जे मे जाणंति जिणा, अवराहं बिसु ठाणेसु । तेहिं आलोएमि, उवढिओ सव्वभावेण ॥ ५२८ ॥
અર્થ: મારા જે અપરાધ જુદા જુદા સ્થાનમાં (કારણોમાં) થયેલા જિનેશ્વરે જાણ્યા હોય તે સર્વને સર્વ ભાવ વડે ઉજમાળ થયેલો હું આલોચું છું. (પ૨૮)
(૩૨૬) અઢાર પાપસ્થાનના નામ पाणाइवाय १ मलियं २,
चोरिकं ३ मेहुणं ४ दविणमुच्छं ५ । कोहं ६ माणं ७ माया ८,
लोभं ९ पिज्जं १० तहा दोसं ११ ॥ ५२९ ॥ कलहं १२ अब्भक्खाणं १३,
पेसुन्नं १४ अई १५ समाउत्तं । परपरिवायं १६ मायामोसं १७ मिच्छत्तसलं १८ च ॥ ५३० ॥
रत्नसंयय • २२९
