________________
(૨૩૯) કયા તીર્થકરે કેટલાં સ્થાનો આરાધ્યાં હતાં?
पढमेण पच्छिमेण य, एए सव्वे हि वि)फासिया ठाणा । मज्झिमगेहि जिणेहि, एगो दो तिनि सव्वे वि ॥ ३७४ ॥
અર્થ : પહેલા ઋષભદેવ તીર્થકરે અને છેલ્લા વર્ધમાન સ્વામીએ આ સર્વે (વીશ) સ્થાનો સ્પર્યા (આરાધ્યા) હતા; મધ્યમના બાવીશ જિનેશ્વરોએ કોઈએ એક, કોઈએ બે, કોઇએ ત્રણ અને કોઇએ સર્વ સ્થાનો આરાધ્યા હતા. (૩૭૪).
(૨૪૦) વીશ પ્રકારનો અવિનય दवदवचारु १ पमज्जिय २,
दुप्पमज्जिय खित्तसिज्जआसणए ७ । रायणिए परिभासई८, थेरे९ भूओवघाई१० य ॥ ३७५ ॥ संजलण कोहणे११ पिठ्ठ-मंसओ अभिक्खमोधारी १२ । अहिकरणकरो १३ उदीरण १४,
अकालसज्झायकारी य १५ ॥ ३७६ ॥ अपमज्जपाणिपाए१६, सद्दकरो१७ कलह१८ झंझकारी१९ य। सूरप्पमाणभोई२०, वीस इभे अविणया समए ॥३७७ ॥
અર્થ : ધબધબ ચાલે ૧, ક્ષેત્રનું અપ્રમાર્જન કરે ૨, ક્ષેત્રનું દુપ્રમાર્જન કરે ૩, શય્યા (વસતિ)નું અપ્રમાર્જન કરે ૪, શવ્યાનું દુપ્રમાર્જન કરે ૫, આસનનું અપ્રમાર્જન કરે ૬, આસનનું દુપ્રમાર્જન કરે ૭, રત્નાધિકની સામું બોલે ૮, સ્થવિરની સામે બોલે ૯, ભૂત (પ્રાણી)નો ઉપઘાત કરે ૧૦, સંજવલન ક્રોધ કરે ૧૧, નિરંતર પૃષ્ઠમાંસ ખાય એટલે વારંવાર પાછળથી નિંદા કરે ૧૨, ક્રોધાદિકને અધિકરણ રૂપ
૧ પ્રમાર્જન જ ન કરે તે અપ્રમાર્જન. ૨ સારી રીતે પ્રમાર્જન ન કરે તે દુષ્પમાર્જન.
રત્નસંચય - ૧૦૦
