________________
तह जिणवराण आणं, अइक्कमंता पमायदोसेणं । पावंति दुग्गइपहे, विणिवाय सहस्सकोडीओ ॥ २१९ ॥
અર્થ : જેમ કોઇ મનુષ્ય પ્રમાદના દોષથી રાજાની આજ્ઞાનું ઉલ્લંઘન કરે તો તે બંધ, પ્રહારાદિવડે વધ, નિરોધ, છેદ અને મરણ પર્યંતના દુઃખને પામે છે; તેમ જે કોઇ પ્રાણી પ્રમાદના દોષથી જિનેશ્વરની આજ્ઞાનું ઉલ્લંઘન કરે છે તે દુર્ગતિના માર્ગમાં હજારો કરોડો દુ:ખોને પામે છે. (દુર્ગતિમાં જઇને પારાવાર દુ:ખો સહન કરે છે.) (૨૧૦-૨૧૧)
जिणाणाए कुणंताणं, नूणं निव्वाणुकारणं ।
કુંવરંપિ તુ(સ) યુદ્ધોળ ( ૫ ), સર્વાં મવનિબંધનું ॥ ૨૨ ॥
અર્થ : જિનેશ્વરની આજ્ઞાએ-આજ્ઞા પ્રમાણે ક૨ના૨નું સર્વ અનુષ્ઠાન મોક્ષનું કારણ થાય છે અને જિનેશ્વરની આજ્ઞા વિના પોતાની બુદ્ધિથી તપસ્યાદિક સુંદર અનુષ્ઠાન કરે તો પણ તે સર્વ સંસારનુ કારણ થાય છે. (૨૧૨)
आणाखंडणकारी, जइवि तिकालं महाविभूईसु (ए) ।
પૂડા (ડું) વીયાય, સર્વાં પિ નિશ્ચયં તસ્મ ॥ ૨૩ ॥
'
અર્થ : જિનેશ્વરની આજ્ઞાનું ખંડન કરનાર મનુષ્ય જો કદાચ મોટા વૈભવ વડે જિનેશ્વરની ત્રિકાળ પૂજા કરે, તો પણ તેનું તે સર્વ ધર્મકાર્ય નિરર્થક છે. (૨૧૩)
(૧૪૧) સંઘનું લક્ષણ
इक्को साहू इक्का, साहुणी सावओ व सड्डी वा । आणाजुत्तो संघो, सेसो पुण अट्ठिसंघाओ ॥ २१४ ॥
અર્થ : એક જ સાધુ, એક જ સાધ્વી, એક જ શ્રાવક અને એક જ શ્રાવિકા - જો કદાચ જિનેશ્વરની આજ્ઞાયુક્ત હોય તો તે જ સંઘ છે, તે સિવાય બીજા ઘણા હોય તો પણ તે હાડકાંનો સંઘ - સમૂહ છે. તેને આજ્ઞારહિતને સંઘ કહી શકાતો નથી. (૨૧૪)
રત્નસંચય - ૧૧૫
