________________
६. ३३. व्यत्यय (Metathesis) [सि. हे..८ । २ । ११६-१२४ ]
इना विचलनथी व्यत्यय केम परिणमे छे ते आपणे जोयु. ते उपरांत नीचेना केटलांक दृष्टान्तोमा व्यत्यय देखा दे छः दा. त. ससिह (सहस्स
सहस्र (१. ४९.) णिडाल-ललाट (१. ४८.) दह-हृद (२. १९३.) दीहर-दीर्घ (५. १०१.) ६३४. वर्णप्रक्षेप द। नल-नर दल-न्दर । बिहंदल-बृहन्नला (३. १२)
गूजगतीमां वंदर (वानर; पंदर (पण्णरह; अपभ्रंशमा मा प्रक्रिया भाग्ये ज देखा दे छे. प्राकृतमा सि. हे. मां तेने
माटे एक्के य सूत्र नथी. छ । 5 >म्ब-म्बिर । (सि. हे. ८ । २ । ५६ ।) (जुओ टिप्पणी.
१. ३०.) तम्बिर-ताम्र (६. ३८.) तंब-ताम्र, अंब
=आम्र इ० म् । म् संघि व्यंजन तरोके । एकमेक (२. ८.) कंकु मत्थाणयरु
(३. १४६.) म् ने संधिव्यंजन तरीके मकवानी पद्धति कोई कोई वार वैदिक संस्कृतमां देखा दे छे, अने अर्धमागधीनां तो घणी
वार दृष्टिगोचर थाय छे. .५ र । सि. हे. ८ । ४ । ३९८. मां व्यंजन+र मार विकल्पे त्यसवान
जणावे छे ज्यारे ३९९ मां न होय तो पण कोइ वार उमेरवो, एम जणावे छे, आ देश्यमाषानो विशेष छे, जे हेमचंद्रे अपभ्रंशमा अपनाव्यो छे. आपणां उद्घहरणोमां ते देखा देतो नथी; गूजरातीमा ते विपुल प्रमाणमां देखा दे छे (जुओ N. B. Divatia: G.
L. & L. Vol. I P. 433) वासु-व्यासः । ह। घूहडु (अ+ड स्वार्थे-धूकः (९. ३२.); ठाहरइ <स्था
अइ * (९. ३६.) मुंहडी-भूमि (सि. हे. ८ । ४ । ३९५. उ. ५.); चिहुर-चिकुर (३. ७२.) स्फटिक नो फलिह
थवामां सू-हू, क मां नहि भळतां अन्तमां नवळा अ मां भळे . छे फलिह (एफडिअ * < स्फटिक (१. ६९.) ६३५. संप्रसारण यह । तिरिच्छ-तिर्यक्ष *; अच्छेरय < अच्छइरअ * =अच्छ.
रिअ-आश्चर्य
