________________
- कडी. ८, ११, १४, अडिल्ला । १६ मात्रानो छंद परंतु छेल्ली में मात्रा लघु.
कडी. १३, १५-२२. दोहा । १३ + ११ । १३ + ११॥
कडी. १० आ छन्द ११ + १३ अने छेल्ली बे मात्रा लघु-ए प्रकारनो छे; एटले स्पष्ट दोहो तो नथी ज, जो के डॉ. शहिदुल्ला तेने दोहो ज कहे छे. ४ टिप्पणः
३ विणुआ । सि. हे. ८।१।५६। अने प्रा.स.३.६. विष्णु < विज्ञ ।, हंसउवेसे । (श ) टीबेटन (A.) = हंसोपदेशेन; टीबेटन (B.) = हंसकवेशेन. टीकाकार = परमहंसवेशेन'।.
५. अइरिय < सं. आचार्य, प्रा. आयरिय के आइरिय (सि हे. ८।१।७३ । ; G. P. 131.); ए<एँ = सं अनेन ( उद्धरण ११. पं. १४.) जुओ. सि. हे, ८।४।३९९।.
६. बइसी = सं. उपविश्य । जाली जालइ = सं. ज्वालयति; चाली < चालइ = सं. चालयति. मूळनो मुद्रादोष सुधारो:-'बइसी घंडा चाली' एम वांचो.
७. खुखखुसाइ ध्वनिक्रियापद. गू खूसफूस करवी; बंगाळी. फुसफुशाना. धंधी = संबधक भूतकृदंत / धंध = छेतरवं. सरखावो धंधा (दे. ना. ५. ५७.) गू. 'धंधो' अने 'धांधळ' <धंध+ल्ल स्वार्थे.
८, रांडेलीना, मुंडेलीना के बीजा कोइना वेशथी दक्षिणाना हेतुथी स्त्रीओने दीक्षा दे छे. दक्षिण-उवेसेंनी छाया दक्षिणा-उद्देशेन एम करवी. मूळनी छाया दक्षिणापदेशेन खोटी छे.
. १-२. कर्मकांडीना प्रत्ये कटाक्ष; ३-४. परिव्राजको सामे कटाक्ष; ५-८. शैव आचार्या सामे कटाक्ष. . ९-१६, जैन क्षपणको सामे कटाक्ष.
९. नग्गल = नग्ग + अल्ल स्वार्थ प्रत्यय. गू नागडो. उपाट्टिअकेसे केशलंचन जैनसाधुओ करावे छे तेना संबंधे.
१. जान = यान मोक्षy साधन; सरखावो उद्भरण. ९. पं. २९
