________________
(૧૦) સિંધુ દેશના(૧) મહારાજાના, મદથી ઝરતા ગંડસ્થલ તથા સુવાળા હાથીને યુદ્ધમાં જીતી લાવ્યો-૬૭
અતિ નિઃસ્વાર્થબુદ્ધિરૂપ શાચવાળા, અને અતિ શૈર્ય સંપન્ન, અને અનંતલક્ષ્મીવાળા, પુરુષો અત્ર શરણાગતને પાલતાં સતાં જે વચન વદે છે તે જાણે મિષ્ટ મધુને વરસાદ વરસાવે છે–૬૮
અત્ર પ્રાત:કાલે, સ્થાપન કરેલા અગ્નિ આદિત્ય અનંત ઇંદ્ર આદિ દેવને, વરી, તે વિષે હે સુચેતા ! હે અગ્નિ! આદિ સંબોધન ( સહિત આહૂતિ આપતાં કરેલી ) વાણી સંભળાય છે-૬૮
આ મનોરમપુર ઉપર સ્વર્ગવાસીની પણ પ્રીતિ થાયજ ( કેમકે ) અત્ર હે ધાર્મિક ! અમને કાંઈ આપો એવી કોઈપણ જીવની વાણી સંભળાતી નથી–૭૦
હે ગંધર્વ ! હે નાગ ! હે દેવી! અહો આવું પુર કહીં પણ હશે! એવી વાણી અત્ર સ્વર્ગગામી દેવલોક ઉચ્ચસ્વરે ઉચરે છે–૭૧
જ્યાં સાધુજનનો અતિ ઉદય છે એવા આ પુરમાં લોકમાત્ર મુમુક્ષુ, કોઇથી પરાજ્ય ન પામે તેવા, અને મોક્ષને યોગ્ય, તથા વૃક્ષલતા દિને છે પણ ન છેદનારા, એવા, શિવને મસ્તકે શોભતિ ચંદ્રકલા જેવા નિષ્કલંક ગુણવાળા છે-ડર
હે બંધુ ! આ એનાં નયનકમલજ છે એમાં શો સંદેહ છે આ મ આ પુરમાં કામિનીની સ્તુતિ અન્યોન્યપ્રતિ કોણ નથી કરતું –૭૩
અત્ર બ્રાહ્મણ બ્રહ્મયજ્ઞમાં હે સૂર્ય ! હે શિવ ! ઈંદ્ર ! હે વિષ્ણુ ! એમ સમરણ કરે છે–૭૪
હે ઈંદ્ર ! હે ચંદ્ર ! હે આદિત્ય ! હે વિષ્ણ? તમારામાંનો કે
(૧) ટીકાકાર લખે છે કે સિંધુદેશને એક ભાગ સૌરાષ્ટ્ર હતો.
