________________
(૩૨૧)
જે સમયે રાત્રીએ દીધે ન હેાય તેવા ( ઉષ્ણ ) કાળમાં પણ એક કે બે રાતમાંજ એણે પોતાના સામર્થ્યથી બીજા રાત્રુઓને પણ, દિવસના ચંદ્ર જેવા નિસ્તેજ કરી નાખ્યા—૧૩૪
આખી રાત્રી જાગતે, ને શત્રુનું નિશ્ચિત આયુષ ક્ષીણ કરતે, એ, તેવા યાજ્ઞિક જેમ દ્રસ્તાવા કે ત્રિસ્તાવા ( ૧ ) આગળ ફરે, તેમ પૃથ્વીમાત્ર ઉપર ફરી વળ્યા—૧૩૫
અતિકલ્પાયુક્ત એવા અને, પોતાના કલ્યાણની ઇચ્છાથી, ઉચ્ચ દેશાધિપાદિ નૃપા, યાજ્ઞિકા જેમ હ્રિસ્તાવ કે ત્રિસ્તાવ અગ્નિને પૂજે, તેમ હયગજાદિથી પૂજતા હવા—-૧૩૬
નિ:શ્રેયસાર્થીઓએ જેનું બાહુવીર્ય સ્તવાયલું છે એવા છતાં પણ હાથે ખર્ગ ધરતા એણે, માડા દરી દિવસમાંજ બધી પૃથ્વી એવી વશ કરી લીધી કે નયમાર્ગથી બે આંગળ કે એક આંગળ પણ કોઇ જરાએ ખશી શકે નહિ-૧૩૭
સર્ગ ૨૦૦
વિસ્તીર્ણ ખંડ’ગુલ ( ૨ )થી ઉસરડાય તેટલા ધનવાળી પદ્માક્ષીઆ વન પ્રદેશમાં રમવા વાસ્તે ગયા પછી ત્યાં શ્રમથી પગ થાકતાં ત્યાંજ નિ:શંક રહેછે, કેમકે પૃથ્વીને એ પાળનાર સતે કોણ એવા બે કે ત્રણ માથાંના હોય કે જે અપનય કરી શકે ?
-
-૧
( ૧ ) વેદીવિશેષ; એના અર્થ યાગવિશેષ પણ છે, જીએ શ્લોક
૧૩૬.
( ૨ ) કાંટા વગેરે ઉસરડી નાખવાનું એજાર એમ ટીકાકાર ૫જેટી.
૪૧
