________________
(૨૬૪) ઉમાસહદર ઉપર, કલાપક (૧), અશ્વત્થક કે માસિક ઋણની પેઠે લક્ષ્મીદેવીને પૂજા સમર્પવા, આવ્યો–૫૮
અખિલ ધાતુની ખાણ એવા આ પર્વતની પાસે રહેનારાંને ગ્રીભય, યવને ડુંડાં આવે ત્યારે દેવાનું, ઉમાવ્યાસમાં આપવાનું, આવર્ષ આપવાનું કે આવતે વર્ષ આપવાનું, એવું કોઈ પ્રકારનું ઋણ નથી-૬૦
વર્ષ પછી આપવાનું કે આગ્રહાયણમાં આપવાનું એ(દેવીનું) ઋણ આપનારા લોક, સાંવત્સરિક ફલ આપનારી લક્ષ્મીદેવીની પાસે આવીન, પર્વદિવસે સાંવત્સરિકનું ઋણ આ પી ઉત્સવ કરે છે–૬૧
એ પર્વની પેઠે સાંવત્સરિક ઋણ રૂપે મને ફલ આપનારો, તથા જેણે આગ્રહાયણમાં આપવા ઋણ આપી દીધું છે એવો, શરમાં પાકેલી શાલિથી ને શરમાં રોપેલા યવથી, એની પાસે આવેલો રશ સારો શોભી રહ્યું છે–૬૨
હેમંતને અનુકૂલ વસ્ત્ર પહેરેલા, અશ્વયુજી પૂર્ણમાસીએ કે વસંતમાં કે બીજે વખતે રોપેલા પાકથી સમૃદ્ધિમાન થયેલા, આમ ગામડીઆ, અત્ર તમને, કુંદલતાની પાસેથી જુએ છે–૬૩
ગ્રીષ્મકાલ અને વર્ષાકાલની સસ્પભૂમિનો, નિશાએ પાઠકરતા વિપ્ર અને નિશાએ આરડતાં હરણનો, જે તફાવત છે તે જ તફાવત આશૈલ અને બીજા શિલો વચ્ચે, રાષ્ટ્રિદેશના મુખીઓ કહે છે –૬૪
(૧) જે કાલમાં મેર, શાલિ, અને શેલડી ઉપર છોગલાં (કલાપ) આવે તે કાલે આપવાનું ઋણ, એમજ જ્યારે અશ્વ ફલે તે કાલે આપવાનું જાણુ, માસે આપવાનું ઋણ ઇત્યાદિ.
