________________
(૨૩૩) શયામાંથી ઉઠી, જે હાથ આવ્યું તે ઉપર બેશી, ને કિરાતલોક, પને ઉપાસવા આવ્યા ને રાજાએ પણ પ્રસન્ન થઈ, માથું ઉંચું કરી, ભ્રવિક્ષેપ પૂર્વક, તેમની સાથે રસ્તામાં વાત કરી–૨૩
હર્ષથી હૃદય ચંપાતાં સાથે ચાલતાં, પર્વતોમાં વારંવાર પેશી પશી, પેશી ન શકાય એવાં વનોમાં પેશી પશી, અરણ્યોમાં વિચરી વિચરી, તથા નદીને સરોવર આગળ પાણી પીવા વારંવાર જઈ જઈ વિશ્રામ માટે તટો ઉપર બેસી બેશી, ઝાડ તળે બેશી બેશી, ઉરસ્તે જઈ જઈ, ન ચાલી શકતાં ને વટાવી જઈજડ, ફલાદિ લેઇલેઇ, ક્ષણ કે મુહૂર્ત બેશી વળી કંદતા, ને ઘડીએ ઘડીએ તરસ્યા થઈ મસકમાંનું પાણી પીતા, એવા એ લોકોથી, રામ જેમ વાનરોથી, તેમ રાજા ખુશી થય–૨૪-૨૫-૨૬
બે પહોર જેટલા દિવસ સુધી તરસ્યા રહીને, આગળ ગયેલા સન્યના લોકોએ, પરસ્પરનાં નામ લઈ બોલાવતાં, સિમાનું જલ પીધું ને નામ નિર્દેશપૂર્વક આવાસભૂમિ નિશ્ચિત કરી–-૨૭
આગળ વધેલા બધા ઉજ્જયિની પહોચ્યા એ વાત ધીમેથી ને હળવેથી શા માટે કહે છે, એમ કહેવાતાં, એમણે એને ઘેરો પણ ઘાલ્યો એવું, મહોટેથી, કોઈએ રાજાના આગળ કહ્યું--૨૮
જલને પીઠ રાખી, તીર્થગાકાર આવાસ રચ્યા છે, પાર્થે હસ્તીને રાખ્યા છે, ને બાજુ ઉપર અશ્વશાલા છે, એમ નપને નેકરોએ કહ્યું ---૨૮
બાજુએ રહીને, નાનાપ્રકારના ભાવ કરીને, મધ્યે આવીને, આવાસમાં પ્રવેશ કરતે એની ઉપાસના કરતે વારવધુસમૂહ, નાના રૂપ ધરતી લક્ષ્મી જેવો શો-૩૦
સૈન્યને ભેગું કરી, ભીસને બાજુએ કરી, બીજું કામ વેગળું
