________________
(૧૯૩) શત્રરૂપી વનના દાવાનલ, પુણભાવવાળે, અને શંકર જે, એ રાજા તેણે સર્વને યચિત કર્યું–૩૩ - હર્ષથી સવતાં લોચનવાળા અને ધર્મધુરંધર કર્ણ, ધાન્ય અને દ્રવ્યનાં દાન આપીને, જલચને પણ અભય સુખ અપાવ્યું
દોષ કરનારને દંડનાર, સમુદ્ર જેવા ગંભીર, એણે, હર્ષાશ્રુ નીકળવાથી ઉચાં કરેલાં નયનવાળા, કારાગારમાં પડેલાને પણ છોડવા -૩૫
જીવિત પામેલી ને તેથી હર્ષ પ્રમોદતી હરિણીઓએ સાંભળેલું, તથા કોઈથી પણ ઉલ્લંઘન ન થઈ શકે તેવું, અભય એણે વ્યાધભૂમિઓમાં પણ સારી રીતે જાહેર કરાવ્યું–૩૬
પિતાની કાતિથી આકાશને સ્વચ્છ કરનારી એવી નર્તકી અને ગાયિકાને, ગાયકો સહિત, નિપુત્રતા રૂપ કલંક છેદનારી શ્રી લક્ષ્મીના ઉત્સવ માટે આજ્ઞા કરી-૩૭
સંવત્સર જેમ, ચે તરફ ફરતા અને લોકોની ગરજ પૂરી પાડતા રાજાને પ્રિય એવા વવાદિ ધાન્યથી શોભે છે, તેમ પુત્રનામકરણ માટે બેઠેલો રાજા, હર્ષ પામતા, સવિલાસ ફરતા, અને સવંદા સહાય થતા એવા રાજપુરુષોથી ભતો હો-૩૮
રંતિદેવની પેઠે, આ આનંદકારી પુત્ર, વોમાં શ્રેષ્ઠ થાઓ એમ ગાતી વૃદ્ધ સ્ત્રીઓએ કુમારનું નામ જયસિંહ એવું પાડવું –૩૮
માથું કાપનારના જે કં૫ કરનારૂં એનું નામ સાંભળતાં જ ભયથી નાઠેલા શત્રુરાજાએ કિલ્લાઓ રચવા મંડી પડા–૪૦
બાલકનું શેષ ખાનારા, ધર્મશીલ, યશનો કામનાવાળા, શાભા
