________________
(૧૭૬) જેને મદ કદીપિ બંધ પડતો નથી, જે પોતાનાં પરિપૂર્ણ અંગોથી પર્વતને પણ ચીરી નાખે છે, એવા પોતાનાં સંબંધીઓએ આપેલા ઉત્તમ ગજોને લઈને, ચાલુય ચાલ્યો-૧૭
અમિત તથા વાતાદિથી વિખેરાઈ ન જતા, એવા પિરજનોએ વધાવેલા અક્ષતથી નહવાઈ જતો એ નવી વદને સાથે લઈને પિતાના ઉચ્ચ પ્રાસાદમાં ગયો–૧૭ર
સર્ગ ૧૦. અતિ વિપુલ યશસુગંધ વિસ્તારતો એ નૃપ, અને સર્વત્ર સંકતિ એવી નિર્મલ પતિવ્રત્યવાળી એ, તે ઉભય, શિવપાર્વતીની કે વિષ્ણુ લક્ષ્મીની શોભાને સારી રીતે પામતાં હતાં–૧
જે મારી પ્રજાને કોઈએ રંજાડી નથી કે રંજાડી શકતું નથી, તેને કોઇપણ દમશે, એમ પુત્ર વિનાના એ રાજાને, ઘેર્યને હણ, ચિંતારૂપી વઘાત, થયો–ર
જે નાસી જાય તેને મેં રણમાં હણ્યા નથી, કે મારી જાતે રણમાંથી પાછી પાની કરી નથી, પરસ્ત્રી સાથે હું બોલ્યો નથી, કે તેની પાસે ગયો નથી; છતાં મારે પુત્ર નથી એ શું ? તારે પુત્ર થશે, તેના સ્પર્શનું સુખ તે અનુભવશે, પ્રમોદ પામશે, એમ જે, અત્યંત ધ્યાનરૂપી શય્યામાં જ નિમગ્ન એવા મુનિઓએ વિચારીને મને કહ્યું છે તે પણ કેમ સુઈ રહ્યું છે ? માટે સંતતિને ઇરછતો તથા તે માટે ઉત્કંઠિત થયેલો હું શુદ્ધ થઇ, શુધ સત્વ થકી, નિરંતર સમાધિને અભ્યાસ અને દઢાવતે શ્રી લક્ષ્મીનું સ્તવન અને ધ્યાન આદરૂં. જે આ જગતમાં આપત્તિમાં માતા ઈચ્છનારની, પાલન પોષણાદિથી માતા જેવી થાય છે, કે માતા જ થઈ રહે છે, તે મારા જેવા દઢભક્તની ભક્તિથી પ્રસન્ન થઈ મારા ઉપર આજ દયા કરશેજ, સુતની ઈચ્છા કરતે એ
